ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
Έχω καιρό τώρα που προσεγγίζω μια διαφορετικού τύπου κομμουνιστική επαναθεμελιωτική συνάντηση, ως οντολογική συνάντηση. Δηλαδή την συνάντηση της τάσης χειραφέτησης με την καθολικότητα του όντος, δηλαδή ως αντικείμενο και ως υποκείμενο, δίχως να ταυτίζω αντικείμενο και υποκείμενο, όπως πράττει μια μορφή του χεγκελιανού μαρξισμού. Ο τόπος της συνάντησης είναι το σώμα του κόσμου, αυτή η αντιφατική και διαχωρισμένη καθολικότητα. Ένα πολλαπλό σώμα ανοικτό σε αναλυτικά παραδείγματα και ερμηνευτικά σχήματα, Μιλάμε για πολλαπλή ενότητα υποκειμένου-αντικειμένου που η αντίφαση και η αντίθεση είναι στιγμές συνάντησης, σχάσης και ενότητας, είτε πρόκειται για μια ενότητα σε άλλο ποιοτικό επίπεδο, είτε για μια ενότητα σε ένα πρότερο επίπεδο. Και αυτό παραμένει ανοικτό και επανερμηνείες ή και σε παρερμηνείες. Η αλήθεια ή και οι αλήθειες είναι σωματοποιημένες πολλαπλότητες και όχι σημεία, γλώσσες και σχήματα που επικαθορίζουν δυναμικές. Με άλλα λόγια η καθολικότητα θα παραμείνει για πάντα μια
