ΜΠΛΟΚΑΡΕΤΑΙ Η ΒΙΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ;;;

Όχι δεν είναι μια ακραία, κακορίζικα αριστερή, κριτική. Είναι η ουσία του ολοκληρωτικού καπιταλισμού που όσο ιδιωτικοποιεί και περιφράζει αγαθά και ανάγκες,τόσο θέλει τα ΜΑΤ- το βαρύ, μακρύ χέρι του κατασταλτικού, ισχυρού κρατικού τομέα -για να κυριαρχήσει.

Είναι η στιγμή που ο νεοφιλελευθερισμός της ατομικής ευθύνης και αξιοπρέπειας- μπούρδες μετα συγχωρήσεων- συναντά την βιοπολιτική του φασιστικού συνολικού εργοστασίου. Που είναι και η ουσία του συγχρόνου καπιταλισμού. Καπιταλισμού που γεννήθηκε και δυνάμωσε μέσα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα γκούλαγκ και στις αλυσίδες παραγωγής του εργάτη- μάζα.

Η μεταφορντική γενίκευση του  δεν ήταν παρά η ιστορία ενός αποτυχημένου πειράματος για να τελειώνει με την πάλη των τάξεων δια της ενσωμάτωσης της. Όταν η κρίση ξαναπρόβαλε μέσα από τις κυρίαρχες αντιθέσεις του συστήματος η εκφασιστική μαζικοποίηση των πληθυντικών μορφών της ζωντανής εργασίας και της εργατικής δύναμης ήταν, είναι η μοναδική επιλογή.

Το πείραμα Ελλάδα σε αυτό πάνω, κάτω συνίσταται. Και μπροστά σε μια τέτοιου τύπου στρατηγική επίθεση οι οικονομικοί αγώνες των εργαζόμενων, παρά τον ηρωισμό και την μαζικότητα τους δεν φτάνουν, Δεν επαρκούν και δεν μπορούν να νικήσουν.  

Χρειάζεται μια στρατηγική αντεπίθεση των δυνάμεων της ζωντανής εργασίας και της επαναστατικής της πρωτοπορίας. Με στόχο την κομμουνιστικοποίηση, δηλαδή την οικοδόμηση από τα σήμερα των όρων, των προυποθέσεων και των δομών της κοινωνίας- κοινότητας των ελεύθερων συνεταιρισμένων παραγωγών.  

Μα  μετα λύπης μου αυτή η στρατηγική σκέψη, αντίληψη και προοπτική απουσιάζει ή είναι αδύναμη. Η αριστερή κριτική και  δράση μάλλον συνεχίζει να κινείται στις γραμμές και στις ράγες του κομμουνισμού του 20ου αιώνα. Είτε στην μια, είτε στην άλλη μορφή….  

http://argiros.net/?p=3272