Αναχώρηση

Ο ποιητής μες στο σκοτεινό δωμάτιο κλείνει το μάτι στον έρωτα

Με χαρμόλυπο ύφος της λέει: "θα τα ξαναπούμε μωρό μου"

Φοράει την παλαία αλλά καλοστεκούμενη τραγιάσκα. Βγαίνει έξω , εκεί που ενίωθε πάντα σαν στο σπίτι του.

Στην γωνία μέσα στο παγωμένο αέρα αγοράζει ένα κόκκινο σπρέι και ετοιμάζεται να γράψει:

"this is the and my only friend...."

Μα διστάζει, βάζει το σπρέι στην τσέπη , τραβάει προς τον νότο.

Χάνεται μες στην ανεμοθύελα.

Το σώμα του, στο βάθος του δρόμου έγινε ένα με το λυσαλέο παγωμένο αγέρα

Έγινε άνεμος και πέταξε ελεύθερα.

Κανείς από τότε δεν τον ματαείδε.

Πλην ίσως ο έρωτας , που καθώς λένε, ταξιδεύει και αυτός ελεύθερα....