Πώς εξηγείται η κτηνωδία στη Γάζα;
Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ενώ η συστημική βία κατά του νεολαιίστικου κινήματος στην Ελλάδα εντείνεται, η συστημική βία στη Γάζα που ασκείται άμεσα από τη σιωνιστική ελίτ και έμμεσα από την υπερεθνική ελίτ (ΗΠΑ, Ε.Ε.) ήδη έχει φτάσει τα όρια της κτηνωδίας. Είναι πια φανερό ότι ο ισραηλινός στρατός όχι μόνο εσκεμμένα αγνοεί το γεγονός πως όταν βομβαρδίζει την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, όπου συνωστίζονται 1,5 εκατ. πρόσφυγες, αναπόφευκτα θα προκαλέσει μαζικές απώλειες ανάμεσα στους αμάχους, αλλά και είναι επίσης πια διαπιστωμένο, ακόμη και από τις επιτόπου υπηρεσίες του ΟΗΕ και ΜΚΟ, ότι εσκεμμένα δολοφονεί αμάχους σε ένα πρωτοφανές όργιο κρατικής τρομοκρατίας. Ετσι, η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατηγόρησε τους Ισραηλινούς ως εγκληματίες πολέμου για τη χρήση πανίσχυρων οβίδων σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, απαγορευμένων όπλων όπως οι βόμβες λευκού φωσφόρου (ακόμη και κατά της έδρας του ΟΗΕ στη Γάζα), τη χρησιμοποίηση οικογενειών ως ανθρώπινες ασπίδες σε σπίτια που επιτάσσουν, τις επιθέσεις κατά ασθενοφόρων που έχουν ήδη οδηγήσει στη δολοφονία 12 νοσοκομειακών.1 Και φυσικά είναι γνωστές οι καταγγελίες για την αναγκαστική συγκέντρωση αμάχων σε σχολεία ή σπίτια και στη συνέχεια τη δολοφονία πολλών από αυτούς.2 Το αποτέλεσμα είναι ότι την 20ή ημέρα της σφαγής οι νεκροί Παλαιστίνιοι πλησιάζουν τους 1.100, από τους οποίους το 40%, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, γυναίκες και παιδιά, έναντι 10 Ισραηλινών στρατιωτών και 3 πολιτών, σε εφαρμογή σχεδίου για την ελαχιστοποίηση των ισραηλινών απωλειών σε βάρος των αμάχων.3
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο ισραηλινός στρατός συστηματικά έδωσε ψευδείς εξηγήσεις, όπως άλλωστε έκανε σε ολόκληρη την ιστορία του, όπως εμπεριστατωμένα έδειξε ο Robert Fisk.4 Αυτό έκανε το 1996 όταν εσκεμμένα βομβάρδισαν βάση του ΟΗΕ στην Κανά του Λιβάνου, δολοφονώντας 106 πρόσφυγες (πάνω από τους μισούς παιδιά), ισχυριζόμενοι ότι στο κτίριο ήταν και πολεμιστές της Χεζμπολά - ένα ασύστολο ψέμα. Το ίδιο ψέμα είχαν πει και το 1994 όταν «Απάτσι» δολοφόνησε 5 γυναικόπαιδα σε νοσοκομειακό που τους μετέφερε από γειτονικό χωριό, από όπου τους είχαν διατάξει να φύγουν. Τέλος, δεν απολογήθηκαν ποτέ όταν το 2006, αφού είχαν εξαναγκάσει τους κατοίκους λιβανέζικου χωριού (Marwahin) να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, στο δρόμο τους πυροβόλησαν από ελικόπτερα θερίζοντας 23 από αυτούς, βασικά γυναικόπαιδα. Φυσικά ο Fisk κατηγορήθηκε για αντισημιτισμό γι' αυτές τις καταγγελίες του (όπως και ο υπογράφων για παλαιότερα άρθρα του), με βάση τη γνωστή «βιομηχανία του Ολοκαυτώματος» στην οποία αναφέρθηκα στο προηγούμενο άρθρο. Με παρόμοιο τρόπο οι συστηματικοί αυτοί ψεύτες «δικαιολογούν» τα σημερινά χειρότερα εγκλήματα στη Γάζα ή τις πειρατικές επιθέσεις σε διεθνή ύδατα εναντίον πλοίων ανθρωπιστικών αποστολών («Dignity», «Αρίων»).
Πώς εξηγείται όμως η τελευταία σιωνιστική κτηνωδία που ίσως ξεπερνά κάθε προηγούμενη; Ο λόγος είναι απλός. Εφόσον ο σκοπός της εγκληματικής εκστρατείας ήταν να γονατίσουν την αντίσταση, ο μόνος τρόπος ήταν η κατατρομοκράτηση του λαού της Γάζας, πρώτα με την οικονομική βία που έχει οδηγήσει στην οικονομική εξαθλίωσή του, και τώρα με την κτηνώδη φυσική βία, στην οποία ο ισραηλινός στρατός ίσως είναι ο πιο εξειδικευμένος στρατός στον κόσμο. Οπως στην πρώτη ιντιφάντα ο ίδιος στρατός, με διαταγή του «προοδευτικού» Ράμπιν έσπαζε με κοτρόνες τα χέρια των παιδιών που πετούσαν πέτρες, έτσι και σήμερα κατακρεουργεί όποιους αντιστέκονται. Ο ενδιάμεσος στόχος είναι να τους υποχρεώσουν να απαρνηθούν την αντίσταση και να δεχτούν τελικά τον εκλεκτό της υπερεθνικής ελίτ και των σιωνιστών Αμπάς, με... αντάλλαγμα οι Ισραηλινοί να πάψουν να παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και να σταματήσουν τον στραγγαλιστικό αποκλεισμό της Γάζας. Ο απώτερος στόχος, που θα εφαρμοστεί από τον «προοδευτικό» Ομπάμα με τη βοήθεια του Κογκρέσου που μόλις συντάχθηκε απόλυτα με τη σημερινή εγκληματική εκστρατεία (με... δημοκρατική πλειοψηφία 98%), είναι η λύση των «2 κρατών». Πώς εννοούν όμως οι σιωνιστές τη «λύση» αυτή που επιδοκιμάζεται από τον Αμπάς μέχρι το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Ο έντιμος Εβραίος ιστορικός Ιλάν Παπέ, που αναγκάστηκε από τους σιωνιστές σε αυτοεξορία, το έθεσε σαφώς: ένα σιωνιστικό κράτος στο 90% της ιστορικής Παλαιστίνης και το υπόλοιπο 10% να μοιράζεται ανάμεσα σε δύο μεγάλες φυλακές, τη Δυτική Οχθη και τη Γάζα5 (λύση «Μπαντουστάν»). Φυσικά υπάρχουν και πιο ακραίοι σιωνιστές (Λικούντ κ.λπ.), που δεν θέλουν ούτε αυτή τη λύση, αλλά απλώς κάποια «αυτονομία» των Παλαιστινίων στα δύο γκέτο, μέχρι να τους αναγκάσουν τελικά να εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά τη γη τους...
Με τι θράσος, όμως, περιφρονούν έτσι χυδαία τα εκατομμύρια διαδηλωτών εναντίον της σφαγής σε όλο τον κόσμο, ακόμη και τον ΟΗΕ και τις ΜΚΟ που κάθε άλλο παρά... ριζοσπαστικές είναι; Είναι το θράσος που τους δίνει η άμεση ή έμμεση συμπαράσταση των διεθνών ΜΜΕ που ελέγχει η υπερεθνική ελίτ, με την ολόθερμη συμπαράσταση των ανά τον κόσμο σιωνιστών. Είναι ακόμη το θράσος που πηγάζει από τη δύναμη που έχει ο αρχιεγκληματίας Ολμερτ, όταν σαν... πλανητάρχης δίνει εντολή στον Μπους να μην ψηφίσει ακόμη και το σχέδιο στο Συμβούλιο Ασφαλείας που είχε εγκρίνει η Κοντολίζα και η υπόλοιπη υπερεθνική ελίτ, αλλά και από τη γνώση ότι οι «καλοί» Ομπάμα-Χίλαρι θα εφαρμόσουν σύντομα την ίδια βασικά πολιτική των «κακών» Μπους-Κοντολίζα. Και, τέλος, είναι το θράσος που απέκτησαν από την αποκτήνωση στην οποία έχει οδηγήσει τον ισραηλινό λαό μια εγκληματική ιδεολογία, ο σιωνισμός, όταν με 91% εγκρίνει τα σημερινά κακουργήματα κατά της ανθρωπότητας, με μόνο λίγες φωνές (κυρίως έντιμων Εβραίων στο εξωτερικό) να τον απορρίπτουν, αλλά και τις «ίσες αποστάσεις» των «προοδευτικών» σιωνιστών τύπου Νόαμ Τσόμσκι, Ιμάνουελ Βαλερστάιν, Χάουαρντ Ζιν, Μάικλ Αλμπερτ, Ιλάν Χατσόρ, Αρι Φόλμαν6 κ.ά.
ΥΓ.: Στο άρθρο μου για τον συστημικό χαρακτήρα της κρίσης που ξέσπασε με τη δεκεμβριανή κοινωνική έκρηξη («Ε», 20/12/08) προσπάθησα να εξηγήσω τη λαϊκή αντιβία και τις «τυφλές» κάποτε μορφές που μπορεί να παίρνει, μη δεχόμενος κατ' αρχήν τη διάκριση κουκουλοφόρων και μη. Παρ' όλα αυτά ανώνυμος λασπογράφος στο αθηναϊκό Ιντιμίντια δεν δίστασε να συνδέσει τη θέση μου με την αντίθετη προς τη δική μου θέση του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη» πάνω στο θέμα, επειδή πριν από 7 χρόνια είχα αρθρογραφήσει στον «Ρ» για τον δήθεν αντικειμενικό ρόλο της Διαχειριστικής Ομάδας (Δ.Ο.) του! Το χειρότερο όμως είναι ότι η Δ.Ο. του Ιντιμίντια, κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας, έκρυψε συστηματικά το ανασκευαστικό σχόλιό μου!7 Ερώτηση: αυτή την «εναλλακτική» ενημέρωση πρεσβεύει η Δ.Ο.;
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
1. Afua Hirsch, «Israel may face UN court ruling on legality of Gaza conflict» Guardian, 14/01/2009.
2. Ιστοσελίδα BBC, «Israel "shelled civilian shelter"», 01/09/2009 & «Israelis "shot at fleeing Gazans"», 14/1/09.
3. Chris McGreal, «Demands grow for Gaza war crimes investigation», Guardian, 13/1/09.
4. Robert Fisk, «Why do they hate the West so much, we will ask», Independent, 7/1/2009.
5. Βλ. το ντοκιμαντέρ των Sufuan & Abdallah Omeish «Occupation 101» (2007).
6. Χαρακτηριστικά, το «προοδευτικό» και πολυβραβευμένο «Βαλς με τον Μπασίρ» δεν εξετάζει τη σφαγή 1.700 Παλαιστινίων στη Σάμπρα και Σατίλα το 1982, από τη μεριά των θυμάτων, αλλά από αυτή των Ισραηλινών στρατιωτών και των... ψυχολογικών προβλημάτων που τους δημιούργησε η σφαγή!
7. Βλ. Ανακοινώσεις ΠΔ: http://www.inclusivedemocracy.org/pd
Ενώ η συστημική βία κατά του νεολαιίστικου κινήματος στην Ελλάδα εντείνεται, η συστημική βία στη Γάζα που ασκείται άμεσα από τη σιωνιστική ελίτ και έμμεσα από την υπερεθνική ελίτ (ΗΠΑ, Ε.Ε.) ήδη έχει φτάσει τα όρια της κτηνωδίας. Είναι πια φανερό ότι ο ισραηλινός στρατός όχι μόνο εσκεμμένα αγνοεί το γεγονός πως όταν βομβαρδίζει την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, όπου συνωστίζονται 1,5 εκατ. πρόσφυγες, αναπόφευκτα θα προκαλέσει μαζικές απώλειες ανάμεσα στους αμάχους, αλλά και είναι επίσης πια διαπιστωμένο, ακόμη και από τις επιτόπου υπηρεσίες του ΟΗΕ και ΜΚΟ, ότι εσκεμμένα δολοφονεί αμάχους σε ένα πρωτοφανές όργιο κρατικής τρομοκρατίας. Ετσι, η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατηγόρησε τους Ισραηλινούς ως εγκληματίες πολέμου για τη χρήση πανίσχυρων οβίδων σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, απαγορευμένων όπλων όπως οι βόμβες λευκού φωσφόρου (ακόμη και κατά της έδρας του ΟΗΕ στη Γάζα), τη χρησιμοποίηση οικογενειών ως ανθρώπινες ασπίδες σε σπίτια που επιτάσσουν, τις επιθέσεις κατά ασθενοφόρων που έχουν ήδη οδηγήσει στη δολοφονία 12 νοσοκομειακών.1 Και φυσικά είναι γνωστές οι καταγγελίες για την αναγκαστική συγκέντρωση αμάχων σε σχολεία ή σπίτια και στη συνέχεια τη δολοφονία πολλών από αυτούς.2 Το αποτέλεσμα είναι ότι την 20ή ημέρα της σφαγής οι νεκροί Παλαιστίνιοι πλησιάζουν τους 1.100, από τους οποίους το 40%, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, γυναίκες και παιδιά, έναντι 10 Ισραηλινών στρατιωτών και 3 πολιτών, σε εφαρμογή σχεδίου για την ελαχιστοποίηση των ισραηλινών απωλειών σε βάρος των αμάχων.3
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο ισραηλινός στρατός συστηματικά έδωσε ψευδείς εξηγήσεις, όπως άλλωστε έκανε σε ολόκληρη την ιστορία του, όπως εμπεριστατωμένα έδειξε ο Robert Fisk.4 Αυτό έκανε το 1996 όταν εσκεμμένα βομβάρδισαν βάση του ΟΗΕ στην Κανά του Λιβάνου, δολοφονώντας 106 πρόσφυγες (πάνω από τους μισούς παιδιά), ισχυριζόμενοι ότι στο κτίριο ήταν και πολεμιστές της Χεζμπολά - ένα ασύστολο ψέμα. Το ίδιο ψέμα είχαν πει και το 1994 όταν «Απάτσι» δολοφόνησε 5 γυναικόπαιδα σε νοσοκομειακό που τους μετέφερε από γειτονικό χωριό, από όπου τους είχαν διατάξει να φύγουν. Τέλος, δεν απολογήθηκαν ποτέ όταν το 2006, αφού είχαν εξαναγκάσει τους κατοίκους λιβανέζικου χωριού (Marwahin) να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, στο δρόμο τους πυροβόλησαν από ελικόπτερα θερίζοντας 23 από αυτούς, βασικά γυναικόπαιδα. Φυσικά ο Fisk κατηγορήθηκε για αντισημιτισμό γι' αυτές τις καταγγελίες του (όπως και ο υπογράφων για παλαιότερα άρθρα του), με βάση τη γνωστή «βιομηχανία του Ολοκαυτώματος» στην οποία αναφέρθηκα στο προηγούμενο άρθρο. Με παρόμοιο τρόπο οι συστηματικοί αυτοί ψεύτες «δικαιολογούν» τα σημερινά χειρότερα εγκλήματα στη Γάζα ή τις πειρατικές επιθέσεις σε διεθνή ύδατα εναντίον πλοίων ανθρωπιστικών αποστολών («Dignity», «Αρίων»).
Πώς εξηγείται όμως η τελευταία σιωνιστική κτηνωδία που ίσως ξεπερνά κάθε προηγούμενη; Ο λόγος είναι απλός. Εφόσον ο σκοπός της εγκληματικής εκστρατείας ήταν να γονατίσουν την αντίσταση, ο μόνος τρόπος ήταν η κατατρομοκράτηση του λαού της Γάζας, πρώτα με την οικονομική βία που έχει οδηγήσει στην οικονομική εξαθλίωσή του, και τώρα με την κτηνώδη φυσική βία, στην οποία ο ισραηλινός στρατός ίσως είναι ο πιο εξειδικευμένος στρατός στον κόσμο. Οπως στην πρώτη ιντιφάντα ο ίδιος στρατός, με διαταγή του «προοδευτικού» Ράμπιν έσπαζε με κοτρόνες τα χέρια των παιδιών που πετούσαν πέτρες, έτσι και σήμερα κατακρεουργεί όποιους αντιστέκονται. Ο ενδιάμεσος στόχος είναι να τους υποχρεώσουν να απαρνηθούν την αντίσταση και να δεχτούν τελικά τον εκλεκτό της υπερεθνικής ελίτ και των σιωνιστών Αμπάς, με... αντάλλαγμα οι Ισραηλινοί να πάψουν να παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και να σταματήσουν τον στραγγαλιστικό αποκλεισμό της Γάζας. Ο απώτερος στόχος, που θα εφαρμοστεί από τον «προοδευτικό» Ομπάμα με τη βοήθεια του Κογκρέσου που μόλις συντάχθηκε απόλυτα με τη σημερινή εγκληματική εκστρατεία (με... δημοκρατική πλειοψηφία 98%), είναι η λύση των «2 κρατών». Πώς εννοούν όμως οι σιωνιστές τη «λύση» αυτή που επιδοκιμάζεται από τον Αμπάς μέχρι το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Ο έντιμος Εβραίος ιστορικός Ιλάν Παπέ, που αναγκάστηκε από τους σιωνιστές σε αυτοεξορία, το έθεσε σαφώς: ένα σιωνιστικό κράτος στο 90% της ιστορικής Παλαιστίνης και το υπόλοιπο 10% να μοιράζεται ανάμεσα σε δύο μεγάλες φυλακές, τη Δυτική Οχθη και τη Γάζα5 (λύση «Μπαντουστάν»). Φυσικά υπάρχουν και πιο ακραίοι σιωνιστές (Λικούντ κ.λπ.), που δεν θέλουν ούτε αυτή τη λύση, αλλά απλώς κάποια «αυτονομία» των Παλαιστινίων στα δύο γκέτο, μέχρι να τους αναγκάσουν τελικά να εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά τη γη τους...
Με τι θράσος, όμως, περιφρονούν έτσι χυδαία τα εκατομμύρια διαδηλωτών εναντίον της σφαγής σε όλο τον κόσμο, ακόμη και τον ΟΗΕ και τις ΜΚΟ που κάθε άλλο παρά... ριζοσπαστικές είναι; Είναι το θράσος που τους δίνει η άμεση ή έμμεση συμπαράσταση των διεθνών ΜΜΕ που ελέγχει η υπερεθνική ελίτ, με την ολόθερμη συμπαράσταση των ανά τον κόσμο σιωνιστών. Είναι ακόμη το θράσος που πηγάζει από τη δύναμη που έχει ο αρχιεγκληματίας Ολμερτ, όταν σαν... πλανητάρχης δίνει εντολή στον Μπους να μην ψηφίσει ακόμη και το σχέδιο στο Συμβούλιο Ασφαλείας που είχε εγκρίνει η Κοντολίζα και η υπόλοιπη υπερεθνική ελίτ, αλλά και από τη γνώση ότι οι «καλοί» Ομπάμα-Χίλαρι θα εφαρμόσουν σύντομα την ίδια βασικά πολιτική των «κακών» Μπους-Κοντολίζα. Και, τέλος, είναι το θράσος που απέκτησαν από την αποκτήνωση στην οποία έχει οδηγήσει τον ισραηλινό λαό μια εγκληματική ιδεολογία, ο σιωνισμός, όταν με 91% εγκρίνει τα σημερινά κακουργήματα κατά της ανθρωπότητας, με μόνο λίγες φωνές (κυρίως έντιμων Εβραίων στο εξωτερικό) να τον απορρίπτουν, αλλά και τις «ίσες αποστάσεις» των «προοδευτικών» σιωνιστών τύπου Νόαμ Τσόμσκι, Ιμάνουελ Βαλερστάιν, Χάουαρντ Ζιν, Μάικλ Αλμπερτ, Ιλάν Χατσόρ, Αρι Φόλμαν6 κ.ά.
ΥΓ.: Στο άρθρο μου για τον συστημικό χαρακτήρα της κρίσης που ξέσπασε με τη δεκεμβριανή κοινωνική έκρηξη («Ε», 20/12/08) προσπάθησα να εξηγήσω τη λαϊκή αντιβία και τις «τυφλές» κάποτε μορφές που μπορεί να παίρνει, μη δεχόμενος κατ' αρχήν τη διάκριση κουκουλοφόρων και μη. Παρ' όλα αυτά ανώνυμος λασπογράφος στο αθηναϊκό Ιντιμίντια δεν δίστασε να συνδέσει τη θέση μου με την αντίθετη προς τη δική μου θέση του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη» πάνω στο θέμα, επειδή πριν από 7 χρόνια είχα αρθρογραφήσει στον «Ρ» για τον δήθεν αντικειμενικό ρόλο της Διαχειριστικής Ομάδας (Δ.Ο.) του! Το χειρότερο όμως είναι ότι η Δ.Ο. του Ιντιμίντια, κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας, έκρυψε συστηματικά το ανασκευαστικό σχόλιό μου!7 Ερώτηση: αυτή την «εναλλακτική» ενημέρωση πρεσβεύει η Δ.Ο.;
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
1. Afua Hirsch, «Israel may face UN court ruling on legality of Gaza conflict» Guardian, 14/01/2009.
2. Ιστοσελίδα BBC, «Israel "shelled civilian shelter"», 01/09/2009 & «Israelis "shot at fleeing Gazans"», 14/1/09.
3. Chris McGreal, «Demands grow for Gaza war crimes investigation», Guardian, 13/1/09.
4. Robert Fisk, «Why do they hate the West so much, we will ask», Independent, 7/1/2009.
5. Βλ. το ντοκιμαντέρ των Sufuan & Abdallah Omeish «Occupation 101» (2007).
6. Χαρακτηριστικά, το «προοδευτικό» και πολυβραβευμένο «Βαλς με τον Μπασίρ» δεν εξετάζει τη σφαγή 1.700 Παλαιστινίων στη Σάμπρα και Σατίλα το 1982, από τη μεριά των θυμάτων, αλλά από αυτή των Ισραηλινών στρατιωτών και των... ψυχολογικών προβλημάτων που τους δημιούργησε η σφαγή!
7. Βλ. Ανακοινώσεις ΠΔ: http://www.inclusivedemocracy.org/pd
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου