ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 2009: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ , ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!

Μαχητική ενωτική ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στη ΔΕΘ
Σάββατο 5 Σεπτ., 6.00 μ.μ. Καμάρα-Θεσσαλονίκη


Συνάδελφοι-σσες
Όλα δείχνουν ότι η επίθεση ενάντια στα εισοδήματα και τα δικαιώματα των εργαζομένων σκληραίνει κι άλλο. Οι εξαγγελίες και ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, οι αποφάσεις της Ε.Ε και των εργοδοτών καθώς και η πολιτική του ΠΑΣΟΚ στοχεύουν σε:
-Γενίκευση της ελαστικής εργασίας, της 4-ήμερης απασχόλησης, εργολαβίες, ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης, δουλεμπόριο.
- Νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα με νέο αντι-ασφαλιστικό νόμο το φθινόπωρο, μείωση και κατάργηση Βαρέων και Ανθυγιεινών, μείωση υγειονομικής κάλυψης κλπ
- Παραπέρα ένταση της λιτότητας και ραγδαία επιδείνωση της ανεργίας με την έκρηξη των απολύσεων που θα αυξηθούν κι άλλο από Σεπτέμβρη.
- Προσπάθεια κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων ή υπογραφή συμβάσεων πείνας και υποταγής.
- Εκβιασμοί των εργαζόμενων στο όνομα των δυσκολιών, αλλά και διώξεις και απειλές αγωνιστών συνδικαλιστών σε πολλούς κλάδους και χώρους δουλειάς.
Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, εργοδότες, Ε.Ε. και ΜΜΕ προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους από τα καυτά προβλήματα και να διοχετεύσουν την οργή και αγανάκτηση ενάντια στην πολιτική τους, στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Η επίθεση στους μετανάστες, σε αυτά τα ταξικά αδέρφια , είναι επίθεση ενάντια μας. Είναι επίθεση σε όλο τον κόσμο της δουλειάς.
Το πρόβλημα δεν είναι οι «ξένοι» συνάδελφοί μας αλλά οι εργοδότες και η κυβέρνηση με την πολιτική της φτώχειας και της καταστολής. Δεν χρειαζόμαστε «εμφύλιους πολέμους» μέσα στην εργατική τάξη, αλλά ταξικούς αγώνες ενάντια στους πραγματικούς αντιπάλους μας, το κεφάλαιο και την πολιτική του.

Απέναντι στη νέα επίθεση, απέναντι συνολικά στην πολιτική κυβέρνησης-εργοδοτών και Ε.Ε. χρειάζεται μια εργατική απάντηση με μαχητικούς, συντονισμένους αγώνες και διεκδικήσεις που θα αποκρούουν την επίθεση και θα απαιτούν την ριζική βελτίωση των συνθηκών ζωής, των αμοιβών και των δικαιωμάτων και κατακτήσεών μας. Θα αναδεικνύουν τον ένοχο, θα πολεμούν την αιτία, δεν θα ζητιανεύουν για ψίχουλα. Θα στοχεύουν στα κέρδη τους. Θα στοχεύουν στο πάρουν το σύνολο του κοινωνικού πλούτου που ως εργαζόμενοι παράγουμε και όχι στην από «κοινού» με τα αφεντικά αντιμετώπιση της κρίσης τους.

Μια τέτοια απάντηση, τέτοιους αγώνες, δεν μπορούν και δεν θέλουν να οργανώσουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες του υποταγμένου συνδικαλισμού. Έχουν αποδεχθεί – με την πρακτική τους πρώτα απ΄ όλα, αλλά και με τις θέσεις τους – το ρόλο του «κοινωνικού εταίρου», του συνομιλητή με την κυβέρνηση και τους εργοδότες. Μαζί με τον ΣΕΒ ψάχνουν για κοινές λύσεις ώστε να βγει το κεφάλαιο από την κρίση του. Συνομιλούν μαζί με την κυβέρνηση στις επιτροπές για το ποια Βαρέα και Ανθυγιεινά θα κοπούν και θα καταργηθούν. Μαζί με όλες τις αντιδραστικές δυνάμεις ακυρώνουν κινητοποιήσεις (όπως στην απεργία της 10 Δεκέμβρη), αρνούνται να κάνουν οτιδήποτε για τις εργολαβίες, τις απολύσεις, τις διώξεις συνδικαλιστών, «δεν ξέρουν και δεν έχουν καμία σχέση» με την Κ. Κούνεβα και τους αγώνες των εργαζόμενων ενάντια στο δουλεμπόριο. Υπογράφουν συμβάσεις υποταγής και πείνας.
Δεν αποτελεί απάντηση ούτε ο απομονωτισμός, οι κομματικές και περιχαρακωμένες κινήσεις του ΠΑΜΕ, οι συμβολικοί αγώνες-πολιτικές διαμαρτυρίες χωρίς προοπτική και οργάνωση των εργαζόμενων για τη νίκη των αγώνων. Που συχνά υπογράφουν συμβάσεις κάτω και από αυτή της ΓΣΕΕ, όπως η Ομοσπονδία Οικοδομών, που υπόγραψε 1% κάτω από συλλογική σύμβαση εργασίας της ΓΣΕΕ ή βαφτίζουν τους συμβιβασμούς σε εργατικές νίκες

Είναι αναγκαιότητα μια ταξική ενότητα και ένα μαχητικό μέτωπο του κόσμου της δουλειάς, των σωματείων και των επιτροπών που θα οργανώσει τις μικρές και μεγάλες μάχες του εργατικού κινήματος, ενάντια στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια, ενάντια στην εργοδοσία ,την κυβέρνηση αλλά και κάθε ίδια πολιτική είναι απαραίτητη προϋπόθεση για νικηφόρους αγώνες..

Με διεκδικήσεις και στόχους που θα αμφισβητούν τα αδιέξοδα της κρίσης, το «μονόδρομο» της λιτότητας, την «ανάγκη» των απολύσεων, τις παραχωρήσεις στο όνομα της «δύσκολης κατάστασης», κ.ο.κ.

Να απαιτήσουμε όλοι μαζί:
- Να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας της Ε.Ε., απειθαρχία στα μέτρα λιτότητας και ελαστικοποίησης.
- Αυξήσεις τώρα, ριζική βελτίωση των αποδοχών. Συλλογικές Συμβάσεις παντού με ικανοποίηση των αιτημάτων των κλάδων και εργαζομένων. 1400 ευρώ κατώτερος μισθός. Να υπογράφει η νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση της ΓΣΕΕ με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και όχι με βάση της ανάγκες του κεφαλαίου, όπως αυτές που υπόγραφε ως τα τώρα η ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ. Απαράδεκτες συμβάσεις, συμβάσεις ντροπής για την εργατική τάξη και την ιστορία του εργατικού κινήματος.
- Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων τώρα. Επίδομα ανεργίας ίσο με το μισθό της απόλυσης και για όσο διαρκεί η ανεργία.. Και όσο η σύμβαση της ΓΣΕΕ για όσους δεν έχουν δουλέψει ή εργάζονταν με μερική απασχόληση.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Εφαρμογή παντού του 35ωρου- 7ωρου- 5μερου δίχως μείωση , αλλά με αύξηση μισθών για αντιμετωπιστεί η ανεργία. Όχι στην ελαστική και μερική απασχόληση. Όχι στα 4-ήμερα και το δουλεμπόριο.
- Σύνταξη στα 60 ως ανώτερο όριο εργασίας. Όχι στα νέα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους.
- Αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα και όλους τους μετανάστες εργάτες. Ίση αμοιβή για ίση δουλειά, πλήρη εργατικά, ασφαλιστικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα για όλους του ξένους εργάτες, για όλους τους μετανάστες. .
- Δωρεάν και δημόσια υγεία-παιδεία. Δημοκρατία και συνδικαλιστικά δικαιώματα σε όλους τους χώρους δουλειάς.
- Παράγουμε τον πλούτο, να τον πάρουμε πίσω, για μια ανθρώπινη ζωή και το μέλλον μας!


ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ