ΚΑΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΕΟ «ΔΕΚΕΜΒΡΗ»

Ένας κουρασμένος Πρωθυπουργός, ένας ξεπεσμένος ηγεμόνας, με το τηλεοπτικό του διάγγελμα ζήτησε νωπή λαϊκή εντολή για να αντιμετωπιστεί η κρίση υπερσυσσώρευσης. Κρίση υπερσυσσώρευσης που τα αιτία της βρίσκονται στην ίδια την αναρχία της παραγωγής και της διανομής που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Ζήτησε νωπή λαϊκή εντολή για να συνεχίσει και να βαθύνει την εκμετάλλευση των λαϊκών τάξεων, γνωρίζοντας πως ο ρόλος του ως διαχειριστή στην παρούσα φάση έχει τελειώσει κάτι.
ΣΤΟΧΟΣ ΟΙ ΙΣΧΥΡΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ
Η προκήρυξη των εκλογών αποτελεί ανοικτή ομολογία της χρεοκοπίας της κυβέρνησης της ΝΔ. Ο ρόλος του ως διαχειριστή της καπιταλιστικής εξουσίας «κάηκε» από τις κοινωνικές εκρήξεις τύπου «Δεκέμβρη», αλλά και από την ανικανότητα της να μοιράσει μεταξύ των καπιταλιστικών ελίτ το κλεμμένο πλούτο. Ενώ ταυτόχρονα εγκατέλειψε τις συμμαχίες τις με τα διάφορα μικροαστικά και λαϊκά στρώματα, που είναι αυτά που την έβγαλαν. Όπως γράφει και ένας γνωστός νεοφιλελεύθερος σχολιαστής ο Γιώργος Κύρτσος:«Κατά τη διάρκεια της ανοδικής φάσης του οικονομικού κύκλου, η κυβέρνηση Καραμανλή εξυπηρέτησε για ιδεολογικούς, πολιτικούς ή και διαπλεκόμενους λόγους τα μεγάλα συμφέροντα. Ψηφίστηκαν ένα σωρό νομοθετικές ρυθμίσεις που εξασφάλισαν στο οικονομικό κατεστημένο υπερκέρδη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Δεν είχε όμως η κυβέρνηση Καραμανλή την πολιτική ευελιξία, πιθανότατα και την ελευθερία κινήσεων, να σταθεί στο πλευρό των εργαζομένων και των μικρομεσαίων αμέσως μετά την εκδήλωση των συνεπειών της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Έσπευσε να στηρίξει με 28 δισ. ευρώ τις τράπεζες, χωρίς να πάρει τα αναγκαία μέτρα για να ενισχυθεί η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία. Ενισχύθηκε έτσι η εικόνα μιας κυβέρνησης που στέκεται στο πλευρό των μεγάλων συμφερόντων αδιαφορώντας για το δημόσιο συμφέρον, τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους.»
Ετσι όταν ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση υπερσυσσώρευσης, της έμεινε μόνο η βιοεξουσία/ βιοπολιτική του φόβου για να στριμώξει τις λαϊκές μάζες που άρχισαν να απαιτούν κοινωνική δικαιοσύνη. Το ρατσιστικό μίσος και μένος που με επιδεξιότητα πήγε να παίξει η κυβέρνηση της δεξιάς παρέα με το ΛΑΟΣ δεν έφτανε για να βουλώσει τα νηστικά στόματα που άρχισαν να γίνονταν όλα και πιο πολλά. Η Ντόρα Μπακογιάννη με ειλικρίνεια και κυνισμό δήλωσε στην τηλεόραση, αμέσως μετά το διάγγελμα Καραμανλή: «κάνουμε εκλογές για να μην ξηλωθούν πεζοδρόμια.» Δηλαδή για να μην υπάρξει ακόμη ένας και πιο άγριος και μαχητικός «Δεκέμβρης».
Ταυτόχρονα η προκήρυξη των εκλογών είναι απόρροια της βαθύτατης και πολύμορφης κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης η οποία, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, αγκαλιάζει ευρύτερα τον αστικό συνασπισμό εξουσίας, με αποτέλεσμα τα κόμματα του αστικού μπλοκ εξουσίας να γίνονται υποχείρια της εξουσίας σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Ένα γεγονός που προκαλεί και ενισχύει τις τάσεις συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων.
Αυτό συνεπάγεται πως ο επίδοξος νέος διαχειριστής της καπιταλιστικής εξουσίας το ΠΑΣΟΚ ή οποιαδήποτε κεντροαριστερή κυβέρνηση και να ήθελε να συγκρουστεί με τα συμφέροντα δεν μπορεί. Πόσο μάλλον που η πολιτική της «εθνικής προσπάθειας» που διακήρυξε ο Γ. Παπανδρέου κινείται στην ίδια λογική της κυβέρνησης της ΝΔ. Όπως γράφει και σε ανακοίνωση της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ: «Το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα του εκφράζει τη συνέχεια και όχι ρήξη με τη διαχείριση της ΝΔ.».
Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ άλλωστε φαίνεται καλύτερα στο μαζικό εργατικό κίνημα που το έχει διαλύσει και αποσαθρώσει. Είναι γνωστός ο ρόλος της ΓΣΕΕ και της ΠΑΣΚΕ στο εργατικό κίνημα: Ας μην ξεχνάμε πως η ΓΣΕΕ στηρίζει το εργασιακό δουλεμπόριο, όπως φάνηκε από την σιωπή με το ζήτημα της Κούνεβα. Δεν είναι μυστικό πως τα γραφεία της ΓΣΕΕ καθαρίζει δουλεμπορική εταιρεία και η εκπρόσωπος της ΟΙΚΟΜΕΤ, την οποία είχε καταγγείλει η Κωνσταντίνα, εκλέγεται με τα ψηφοδέλτια της ΠΑΣΚΕ στο Ε.Κ Π. Μιας ΓΣΕΕ που στηρίζει την λογική του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και της φιλοΕΕ προοπτικής, στηρίζοντας τις δομές που διασπούν και δεν ενώνουν την εργατική τάξη.
Για την αστική τάξη , το κεφαλαίο , τις καπιταλιστικές ελίτ, την ΕΕ, το ΔΝΤ η ύπαρξη μιας ισχυρής κυβέρνησης είναι μια δυνατή και αναγκαία συνθήκη για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κρίση δίχως να χάσουν τα κέρδη και τα προνόμια τους. Μια δυνατή και αναγκαία συνθήκη για να βαθύνει η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Χρειάζεται μια νέα ισχυρή κυβέρνηση σε μια νεοφιλελεύθερη ή «σοσιαλ»φιλελεύθερη κατεύθυνση ή μια νέα οικουμενική για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Το κλίμα μυρίζει έντονα 89, με την αριστερά ξανά στο ρόλο της Ιφιγένειας, για την σωτήρια του πολιτικού και οικονομικού στάτους.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Κατά συνέπεια μια ισχυρή κυβέρνηση είναι ότι χειρότερο για τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα. Η υπεράσπιση των λαϊκών και εργατικών συμφερόντων , η υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας , της νεολαίας, των μεταναστών περνάει αναγκαστικά μέσα από την ενίσχυση της αριστεράς, παράλληλα με την ύπαρξη ενός μαχητικού εργατικού κινήματος.
Σε αυτές τις συνθήκες ήταν αναγκαία μια ενωμένη αριστερά στο κίνημα και στις πολιτικές εκλογικές μάχες. Με ένα πρόγραμμα αγώνα που θα αντιμετώπιζε την κρίση, υπερασπίζοντας ή και διευρύνοντας τα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα. Αυτό θα αποδυνάμωνε κάθε κυβέρνηση, δίνοντας πολιτική στήριξη στους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας.
Μόνο που εκ των πραγμάτων- όπως αυτές διαμορφώθηκαν ύστερα από το «Δεκέμβρη» και εντός της βαθιάς κρίσης υπερπαραγωγής- φάνηκε η βαθιά ανεπάρκεια της διαχειριστικής αριστεράς αλλά και της αριστεράς του «κομμουνιστικού» ρεφορμισμού.
«Είναι αναγκαιότητα η ύπαρξη ενός μαζικού πολιτικού και κοινωνικού κινήματος στηριγμένο σε ένα νέο εργατικό κίνημα, που θα υπερβαίνει την τραγική ανεπάρκεια, το συμβιβασμό και τον εκφυλισμό του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος, θα συγκρούεται συνολικά με την αντεργατική πολιτική και τους φορείς της και θα μπορεί να επιβάλει τους στόχους και τις διεκδικήσεις του, την ανατροπή της επίθεσης και το άνοιγμα του δρόμου για τη συνολική ανατροπή της κοινωνίας του κέρδους και της αγοράς….Απαιτείται μια άλλη Αριστερά που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, ανυπότακτη, εργατική και αντικαπιταλιστική, μια Αριστερά ικανή να αντιπαλέψει νικηφόρα τη βάρβαρη επιδρομή του κεφαλαίου και να αναζωογονήσει τον αγώνα για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την κομμουνιστική απελευθέρωση». Όπως άλλωστε γράφει και σε ανακοίνωση το ΝΑΡ στηρίζοντας το πολιτικό εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Στηρίζοντας την Αντικαπιταλιστική Αριστερά με στόχο να δυναμώσει η Αριστερά της νίκης και της ανατροπής και να ανοίξει τα φτερά της η δυναμική της σύγκρουσης με τον καπιταλισμό, για τον κομμουνισμό και της ελευθερίες της εποχής μας.


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ