Ιωάννινα, για Ξενία και παρκινκ - ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΠΑΡΑ ΠΟΔΑΣ

Thursday, October 20 2005

Στις 12 Οκτωβρίου ήταν να συνεδριάσει το συμβούλιο
επικρατείας για το θέμα του παρκινκ αλλα αυτό τελικά
αναβλήθηκε, μάλλον για τις αρχές του 2006.Αλλα αυτό σε
καμία περίπτωση δεν μπορεί να μας αφήνει ήσυχους.
Συνεχίζει να ισχύει η άρση των ασφαλιστικών μέτρων που ο
δήμος Ιωαννίνων είχε κερδίσει. ΑΥΤΟ ΜΕ ΑΠΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΤΑ
ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ. Αλλα η χρεοκοπία της
θεμελιοδομης και η ανάληψη του έργου από μια εταιρία που
τώρα πρωτοφτιάχτηκε, για αυτό ακριβώς το λόγο, με
αμφίβολη χρηματοδότηση, δυσκολεύει αυτή την προοπτική.
Παρόλο που διαρκώς στον τοπικό φιλικό τύπο προς την
δημαρχία Γκοντα φιλοξενούνται σχόλια και άρθρα για την
γρήγορη έναρξη των εργασιών.

Αυτό δημιουργεί αναμφίβολα μια περίεργη κατάσταση
μη-πόλεμου Μια κατάσταση ενός πόλεμου χαρακωμάτων. Ενός
πόλεμου θέσεων και όχι κινήσεων, αν θέλουμε να μιλάμε με
όρους στρατηγικής τέχνης. Αυτό εχει σαν αποτέλεσμα να
κουράζει τα μέλη της επιτροπής αγώνα πολιτών. Γιατί
πρέπει να είμαστε με το όπλο παρα πόδας χωρίς να
μπορούμε να κινηθούμε με σοβαρούς και μαζικούς όρους
επιθετικά. Είναι σαφώς ένα πράγμα που με νηφαλιότητα
πρέπει να αντιμετωπίσουμε και μάλιστα σε μια περίεργη
χρόνια που θα γίνονται επιθέσεις φιλίας με αφορμή τις
εκλογές . Είναι στιγμη που πρέπει να οικοδομήσουμε νέες
συμμαχίες, να βρούμε νέες εφεδρείες. Δεν χρειάζεται
γκρίνια και απογοήτευση, ΑΛΛΑ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ.

Η επιτροπή αγώνα πολιτών με τις μικρές της δυνάμεις τα
τελευταία 5 χρόνια σίγουρα δεν εχει σώσει τον κόσμο από
την κατάρα του καπιταλισμού ούτε εχει αποτρέψει τα
Γιάννενα από να γίνουν πεδίο εκμετάλλευσης και αρπαγής,
κάτι τέτοιο χρειάζεται πιο συνολικά εργαλεία, αδύνατο να
οικοδομηθούν στην παρούσα φάση. Κάτι τέτοιο χρειάζεται
δεκάδες επιτροπές αγώνα για να παραφράσω μια γνωστή
φράση από το Μάη του 68.

Αυτό που επιτροπή αγώνα πολιτών εχει καταφέρει είναι να
ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΤΟ ΑΔΗΦΑΓΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ
ΠΛΑΤΕΙΑ, ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΟ ΞΕΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΤΣΙΚΑ, κάτι
που εχει εξοργίσει τους μεγαλοκαρχαρίες των Ιωαννίνων
και για αυτό το λόγο έχουν στείλει τα ματ και τους
εισαγγελείς. Για αυτό το λόγο οι πολίτες των Ιωαννίνων
αναγνωρίζουν την επιτροπή αγώνα πολιτών σαν την μόνη
αντιπολίτευση στο Γκοντα και τα αφεντικά.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΑΝ ΟΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΤΗΝ
ΕΝΤΕΛΕΙΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ. Εξάλλου η επιτροπή αγώνα
πολιτών σαν ζωντανός οργανισμός είναι γεμάτη αντιφάσεις,
αντιθέσεις, διαφορετικές αντιλήψεις. Αλλα όπως έλεγε
κάποτε ένας μπάρμπα Κάρολος δεν πρέπει να φοβόμαστε τις
αντιθέσεις και την διαλεκτική τους. Στόχος μας είναι να
μπορούμε να τις συνθέτουμε σε ένα ανώτερο επίπεδο και η
μέχρι τώρα επιτυχία της επιτροπής αγώνα βασίζεται σε
αυτή την ικανότητα σύνθεσης.

Φυσικά όπως η επιτροπή αγώνα πολιτών κρίνεται κάθε
στιγμή , έτσι και εμείς κρινόμαστε κάθε στιγμή, κάθε
μέρα, στο τι λέμε και στο τι πράττουμε. Όπως ο
επαναστάτης είναι αυτός που κάνει επανάσταση, που έλεγε
και ο τσε, έτσι και η μαχητικότητα μας κρίνεται ΚΑΘΕ
ΦΟΡΑ στην μάχη. Μια μάχη που δεν δίνεται μόνο απέναντι
στα ματ αλλα και στο συμβούλιο επικρατείας, μια μάχη που
δίνεται καθημερινά στην προσπάθεια μας να πείσουμε τον
γιαννιώτη πολίτη ότι το παρκινκ όχι μόνο δεν θα του
λύσει κανένα πρόβλημα αλλα θα το μεγενθύνει. Ότι το
Ξενία όχι μόνο θα καταστρέψει το περιβάλλον και την
αρχιτεκτονική μας κληρονομιά αλλα και ότι οι θέσεις
εργασίας, που θα δημιουργηθούν θα είναι
τέτοιες(ευέλικτες, μερικής απασχόλησης) που θα
χειροτερεύσουν ακόμη πιο πολύ τις ήδη υπάρχουσες κακές
συνθήκες εργασίας. Ότι πάνω από την ιδιωτική μας
απόλαυση υπάρχει ο δημόσιος χώρος, το δημόσιο καλό , που
τον προστατεύει από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφεροντα. Να
πείσουμε τον πολίτη πως η υποταγή του στην δημοσιολαβηση
που του προφέρουν τα εμπορεύματα είναι αυταπάτη. Του
καταργεί την αυτονομία και την ελευθερία. Προσφέροντας
του μια απόλαυση που του κρατάει μέχρι την μέρα που θα
του έρθει ο λογαριασμός της πιστωτικής.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ , ΣΤΙΣ
ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ , ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ , ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΟΜΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΕΥΣΗ.

Δημήτρης Αργυρός