Μικροϊδιοκτήτες της Αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ

Την ίδια στιγμή που ο Μ. Γλέζος κάνει προτάσεις ενότητας, το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν ανοικτά και απροκάλυπτα μικροιδιοκτησιακές λογικές. Η ΚΝΕ στην Πάτρα επιτίθεται δολοφονικά στα ΕΑΑΚ και σε ανακοίνωση της το θεωρεί μεγάλο κατόρθωμα που σφυρηλατεί τα μέλη της. Μια σύνηθες, δυστυχώς, σταλινική λογική για το ΚΚΕ , που βλέπει το κύριο εχθρό όχι στον καπιταλισμό , αλλά στην υπόλοιπη αριστερά.


Την ίδια στιγμή στα Γιάννενα ο ιδιαίτερα συμπαθής κατά τα άλλα Γιαννιώτης υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Μπασιούκας σε συνέντευξη τύπου δήλωσε πως το ΣΥΡΙΖΑ έχει βαθιές ρίζες στους κοινωνικούς αγώνες και πρωταγωνιστεί στα κινήματα. Όπως είναι το κίνημα για την αναθεώρηση του συντάγματος , το εκπαιδευτικό , αλλά και το «ΞΕΝΙΑ», η «πλατεία», και το ΚΤΕΛ στην Παπανδρέου.



Δηλαδή με αλλά λόγια πίσω από κάθε κίνημα , νικηφόρο ή μη βρίσκεται ως πρωταγωνιστής το ΣΥΡΙΖΑ.

Η πλάκα είναι πως σημαντικό κομμάτι των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανοικτά ενάντια στον αγώνα των φοιτητών, των εκπαιδευτικών , αδειάζοντας την μαχόμενη ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ. Ήταν ανοικτά ενάντια στην εξέγερση του ΔΕΚΕΜΒΡΗ . Στην περιοχή μας ήταν υπερ ενός πιο μικρού πάρκινκ στην πλατεία και ενάντια στο μαχόμενο συγκρουσιακό χαρακτήρα που πήραν οι κινητοποιήσεις στο ΞΕΝΙΑ.

Αυτό βέβαια δεν αφορά τον ίδιο τον σύντροφο Κώστα Μπασίουκα που ήταν ψυχι και σώματι μες στο κίνημα, όπως και δεκαδες άλλοι συντροφοι κυρίως από το ΡΙΖΑ του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά νομίζω πως είναι διαφορετικό ρόλο να είσαι μες στο κίνημα , να παίζεις καθοριστικό ρόλο και διαφορετικό να πρωταγωνιστείς... Και ο Κώστας ξέρει πως πίσω από κάθε πρωταγωνιστή υπάρχουν οι αλλοι ρόλοι και οι κομπάρσοι. Και κάνενας μες σε αυτό το κίνημα δεν είχε ρόλο κατωτερο ή ρόλο κομπαρσου..Πρωταγωστής ήταν ο ιδίος ο κόσμος του αγώνα.

Φυσικά τα δυο αυτά γεγονότα(επίθεση της ΚΝΕ και δηλώσεις Κ. Μπασιούκα) δεν μπορούν να τσουβαλιαστούν και να ταυτιστούν ηθικά και πολιτικά. Στην μία περίπτωση υπάρχει μια δολοφονική επίθεση, με στόχο την βιολογική και πολιτική εξαφάνιση άλλων απόψεων και δυνάμεων της αριστεράς.

Στην άλλη μια ανάγωγη των κινηματισμού στα κοινοβουλευτικά τερτίπια και παιχνίδια. Σε αυτή την περίπτωση το κίνημα είναι το παν και αυτό αντανακλάτε στα πόσα ψήφια θα μαζέψουμε. Ούτε η ηθική και αγωνιστική βαρύτητα των ανθρώπωνείναι ίδια!!!!!!

Και στις δυο όμως περιπτώσεις δυστυχώς το πνεύμα της ιδιοκτησίας καλύπτει τις επιμέρους διαφορές. Με αποτέλεσμα να μην οικοδομείτε η αναγκαία αυτή ενότητα στους αγώνες που χρειάζεται ο τόπος , ο λαός και η εργατική τάξη. Και αυτό νομίζω πως το αντιλαμβάνεται ο φίλος και σύντροφος Κώστας

Δ.Α


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις