τον τσουκάνη ποιος τον θυμάτε;;;

MP3 audio: listen

Δεν ήταν απλώς ένα λαϊκό καφενείο, ήταν μια πολιτιστική- πολιτική κοινότητα και μυσταγωγία..ή μάλλον ήταν ένα "κοινό", μια στάση, μια ηθικότητα, μια ενότητα μέσα στην διαφορετικότητα των συμπεριφορών ενός πλήθους.. που σημάδεψε τις επιλογές του, θέλοντας ή μη……

Μια taz που μπορεί κανείς να πει πως να πήγε άκλαυτη- γκρεμίστηκε νομίζω  το 1999, δίχως να κουνηθεί φύλλο- αφού πρώτα μας μεγάλωσε, μαζί με το μαντζάτο..αφήνοντας μια παράδοση που φαίνεται πως έχει ξεχαστεί, δίχως όμως  να χει ξεχαστεί, πάντα μένει κάτι, ίσως μια ανάμνηση, μια σκέψη, ένα τραγούδι Η γωνία Μιχαήλ Αγγέλου και ΔΩΔΩΝΗΣ που ήταν το καφενείο συνεχίζεται να λέγεται τσοκάνης..σημείο που πάντα  κάνει συγκεντρώσεις η "άλλη" αριστερά, απέναντι από το ηρωικό ερείπιο της «Όασης»…

 Ένδειξη πως τα Γιάννενα που μεγαλώσαμε δεν υπάρχουν, τώρα κουμάντο κάνει η Γαριβάλδη,  και οι υπόγειες διαδρομές της που ενώνουν, χωρίζουν και μάλιστα με ένα απρόσμενά βίαιο τρόπο, κόσμους που κάποτε κινούνταν στην «κάτω πόλη» και τώρα έχουν καταλάβει και την «άνω»… παρακμή ναι, μόνο που η γλύκα της πέθανε μέσα στα ερείπια του τσοκάνη, του θερινού Ορφέα, του «Σίνε Μπίτα», της «Όασης» και του Κουραμπά…..