ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο (12 – 2 – 2012) άρθρο του Λευτέρη Παπαθανάση για την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Θυμίζουμε ότι αφορμή της ευρύτερης ενασχόλησής μας με την ΟΝΝΕΔ και τη ΔΑΠ στάθηκε η αφίσα της ΟΝΝΕΔ για την Βίλα Αμαλίας.

Λοιπόν, θυμάμαι τη μέρα που σε γνώρισα. Δευτεροετής εγώ, πρωτοετής εσύ. Πήγα να πάρω σημειώσεις από ένα φίλο για την εξεταστική. Μέσα οχτώβρη ήταν και τα μαθήματα αυτά δεν τα έδωσα τελικά. Anyway, μου λέει ο φίλος “έλα να σου γνωρίσω τον καινούργιο μου συγκάτοικο”. Οι γονείς μεροκαματιάρηδες, λεφτά για δικό σου σπίτι με τίποτα δεν έπαιζαν, νοίκιασες εκείνο το δωμάτιο κι ας μην τον ήξερες καν το δικό μου. Δώσαμε τα χέρια, ήπιαμε καφε. Πιάσαμε και κουβέντα. Σου είπα για τα γυράδικα τα καλά, ποιά είναι φτηνά και ποιές μέρες έχει το καλό το φαγητό η λέσχη. “Και τις άλλες μέρες να πηγαίνεις όμως τα απογεύματα, το φαγητό είναι χάλια, αλλά παίρνεις μπέχο ένα γάλα Δωδώνη, αν το πίνεις”, έτσι σου είπα.

η λέσχη της ανυπότακτης θεωρίας