ΔΟΚΙΜΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΣΤΙΣ ΟΥΤΟΠΙΕΣ, ΣΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ










ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥ






Εισαγωγή
Η θεά ιστορία πάντα επιστρέφει, φορώντας  νέα ρούχα, απαντώντας στα ίδια πανάρχαια ερωτήματα που το σύμπαν μας βάζει;; Ερωτήματα που συσχετίζονται με τις έννοιες της ευτυχίας και της ελευθερίας. Πρόκειται για ένα ανοικτό συμπαντικό παιχνίδι που τα στοιχεία του μέρους αντανακλούν την πολυμορφία του όλου.
 Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μορφές και στάδια να εμφανίζονται ως ίδια, μα έχουν μια άλλη διαφορετική σύσταση κάθε φορά….. Με την τύχη και την αναγκαιότητα να παίζουν ένα σημαντικό ρόλο, μα πρωταγωνιστής είναι η συνειδητή δράση και σκέψη, αναγνωρίζοντας όμως τα όρια που δομεί η αναγκαιότητα.. Άλλωστε τι άλλο είναι η ελευθερία, παρά η αυτοθέσμιση μέσα στα όρια της εκάστοτε αναγκαιότητας, έστω και αν επιχειρούμε να την υπερβούμε με οποιοδήποτε τίμημα και κόστος.
ΟΙ ιστορίες που ακολουθούν κινούνται στο χώρο της πολιτικής, μεταφυσικής, μυστικιστικής επιστημονικής φαντασίας. Κινούνται από το ατομικό, στο συλλογικό και από το ασύνειδο στο συνειδητό. Οι ήρωες μου, άτομα ή συλλογικότητες επιχειρούν να ξεφύγουν από τα όρια που θέτει η πραγματικότητα, η αναγκαιότητα, οι πολιτικές, οικονομικές, γεωγραφικές και υλικές συνθήκες.
Οι ήρωες μου- άτομα και συλλογικότητες- δεν συμβιβάζονται, επαναστατούν και ανατρέπουν, μετράνε τα όρια τους και τα υπερβαίνουν, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε εργαλείο τους προσφέρει η μυθιστορηματική μου ρεαλιστικότατα, επιστήμη, μεταφυσική, η πολιτική ουτοπία, και ο φιλοσοφικός αναστοχασμός.
Ναι είναι προκλητικές και παράξενες ιστορίες που κινούνται πέρα από τον ρεαλισμό της υποταγής και των μέσων όρων. Είναι ακραίες ιστορίες για ακραίους ανθρώπους, πραγματικά ή φανταστικά. Αλλά και για τους ανθρώπους των μέτρων που θέλουν να αναμετρηθούν με ανθρώπους και καταστάσεις των ορίων και των άκρων.       
  





1)Ο χρησμός[1]

Τοπίο στην ομίχλη ένα άλογο  καλπάζει προς το μαντείο του Δία, ένας αγέρωχος περήφανος άντρας  ζητάει χρησμό στο όνομα των εξεγερμένων χωρικών και δούλων  της ηπείρου- Ιλλυρίας.  Θα νικήσουμε ή θα χαθούμε στη σκόνη του χρόνου, όπως και τόσοι άλλοι;;;
Οι μάντεις δεν αργούν να του δώσουν: Θα νικήσετε, μα και θα ηττηθείτε, όπως και τόσοι άλλοι πριν από σας, όπως και τόσοι άλλοι μετά από σας.
Το αίμα που θα πάρετε, το αίμα που δώσετε θα καρπίσει δέντρα λευτεριάς, μα  γύρω, γύρω τα αγκάθια και ζιζάνια θα συνεχίσουν να ρουφούν την λευτεριά και το αίμα. Μέχρι να τα ξεριζώσετε, μα για να γίνει αυτό θα πρέπει να τα ξεριζώσετε από μέσα σας,  και αυτό είναι το δύσκολο, το σχεδόν αδύνατο μα και δυνατό αν το θέλετε πραγματικά.
Κάποτε στο μέλλον, ύστερα από πολύ,  μα πάρα πολύ αίμα,  οι δούλοι θα ναι απελεύθεροι, μα όχι ακόμη λεύτεροι. Θα πληρώνονται για τις εργασίες τους, μα θα έχουν και τον κίνδυνο να μείνουν στο δρόμο, χωρίς δουλειά, δούλοι,  μα χωρίς δουλειά,  άρα και χωρίς ψωμί.  Χρεωμένοι αυτοί και τα παιδιά τους στους αφεντάδες για γενιές ολάκαιρες… θα έχουν την λευτεριά μα θα την παζαρεύουν για ψωμί και για δουλειά, για την σκλαβιά δηλαδή….  Το παζάρεμα θα το κάνουν δικοί τους άνθρωποι και όχι άρχοντες… Μα σαν άρχοντες θα είναι  και αυτοί με την εξουσία που θα χουν..και κρυφά με τους αφέντες θα τα βρίσκουν..
Κάποτε μετά από πολλές γενιές, στην εποχή των απελεύθερων, μα όχι ακόμη των ελεύθερων  στην περιοχή μας, σε μια στιγμή που θα ξαναβγαίνουν τα μαχαίρια,  ένας εκλεγμένος άρχοντας των εργαζομένων- δούλων, χωρίς να τους ρωτήσει καν θα βγάλει μια απόφαση..: Οι αφέντες είναι καλοί, μας πληρώνουν στην ώρα τους, αποκρύβοντας πως μείωσαν το μισθό, πως επέβαλαν νόμο αυστηρό..και εμείς οι εργαζόμενοι- δούλοι θα υπερασπίσουμε τα συμφέροντα των καλών μας  αφεντάδων. Φυσικά ξέρει πως μετά την σφαγή των χωρικών,  θα συνεχιστεί η σφαγή των εργαζομένων- δούλων . Αλλά αυτός πιστεύει πως θα γλυτώσει…., μα το μαχαίρι που θα πέσει, θα το αγκαλιάσει κι αυτόν. Το αίμα που θα κυλήσει δεν θα αφήσει κανέναν ακηλίδωτο
Η δυστυχία σας εξεγερμένοι βρίσκεται πως δεν είστε ακόμη ώριμοι για να γίνεται ελεύθεροι, πως ποντάρετε σε ηγεσίες που θα σας ξεπουλήσουν, κι ας είναι πρώην  δικοί σας άνθρωποι. Μόνο όταν γίνεται αριστοκράτες, μόνο όταν φτάσετε να νιώθετε ώριμοι να λειτουργείτε δίχως αφέντες, δούλους,  φύλακες και αντιπροσώπους- άρχοντες τότε θα λευτερωθείτε, μα σε αυτό στο σημείο στο χρόνο η ομίχλη είναι πάρα πολύ δυνατή και δεν βλέπουμε αν και πότε γίνει.   Μα όπως θα πει  κάποτε κάποιος ποιητής στο μέλλον: ο κόσμος πάντα με φωτιά και με μαχαίρι προχωρεί, άρα και καμία θυσία δεν θα πάει χαμένη, παρά το γεγονός πως το ποτάμι και το χώμα με δικό σας αίμα θα ποτιστεί
Αντιπρόσωπε των εξεγερμένων δουλών και χωρικών δικό σας το θέλημα να θυσιαστείτε και μέσα από την θυσία να κερδίσετε την λευτεριά….  Και μην ελπίζεται στους θεούς, αυτοί  με τους άρχοντες είναι..Οι μοναδικοί θεοί που θα σταθούν πλάι σας  είναι το πάθος και ο έρωτας.
Ο καβαλάρης σαστισμένος από χρησμό ανεβαίνει στο άλογο και χάνεται στην ομίχλη της ηπειρωτικής γης. Ένα κουδούνι διαλύει την ομίχλη  και τα μάτια ανοίγουν. Κοιτάει την ώρα, 6 παρά πέντε το πρωί, ξυπνάει, φυλάει  γλυκά την  γυναίκα του και  αρχίζει  να ντύνεται. Μια ακόμη μέρα  μισθωτής δουλείας αρχίζει…
Ξεχνάει  γλήγορα το όνειρο, δεν είναι αυτά για εμάς. Αφού ακόμη πληρωνόμαστε και στην ώρα μας , πάει καλά μας…   Κτυπάει την κάρτα, αρχίζει να δουλεύει , όλα άγια, όλα καλά.. Μετά από 2 ώρες κτυπάει το τηλέφωνο, είναι ο προσωπάρχης, πρώην συνδικαλιστής κι αυτός. Τον καλεί επάνω και του λέει:  Ξέρεις η διοίκηση στα πλαίσια των περικοπών αποφάσισε να διακόψει την συνεργασία μαζί σου.  Σε ευχαριστεί και σου δίνει και μπόνους απόλυσης 2 ολόκληρους μήνες.  Γελάει, γελάει δυνατά και  βρίζει προσωπάρχες και αφεντικά.    Πάντα ήταν τυπικός,  τώρα όχι, νιώθει ελεύθερος να εκφράσει το αι σιχτίρ του.
Σκέπτεται και να που το όνειρο βγήκε αληθινό και τώρα είμαι ένας απελεύθερος σκλάβος, που σε λίγο δεν θα χει να θρέψει τα παιδιά του..ελεύθερος και άνεργος..Βρίσκει μπροστά του τον πρόεδρο του σωματείου, δεν περιμένει τίποτε από ένα ξεπουλημένο τομάρι..Αντί να τον χαιρετήσει  του ρίχνει μια μπουνιά, στην χρεώσταγα είπε …άντε γεια!!!!!!
Επιστρέφει στο πόστο του, πρέπει να τελειώσει την εργασία του, άλλωστε αυτό που κάνει του δίνει νόημα, αύριο σκέπτεται τι διάολο θα μου δώσει νόημα;;  Ίσως μόνο αν πιστεύαμε πιο πολύ  στα όνειρα και στην ενέργεια που αυτά περικλείουν..ναι τα όνειρα, αυτά λένε μόνο την αλήθεια, αρκεί να ξέρουμε να την διαβάζουμε..Άλλωστε θυμήθηκε κάτι που κάποιος τρελός ποιητής του είχε πει στην πλατεία ένα απόγευμα: μεγάλε η αλήθεια βρίσκεται στο όνειρο, γιατί είμαστε από υλικά ονείρων !!!!    Ηρέμησε,  τώρα ήξερε τι ήθελε να κάνει……, αποφάσισε να ονειρευτεί και να κάνει τα όνειρα του πράξη!!!!!







2)Μια Cyber απόδραση[2]

Μια ιστορία για ένα φυλακισμένο  ανάπηρο τρομοκράτη, ένα φυλακισμένο γέρο Ισμαηλίτη[3] και για την «ερωτική» τους σχέση που τους οδηγεί στην αυτογνωσία και στην απελευθέρωση.
Ήταν χρόνια καθισμένος σε τούτη την αναπηρική καρέκλα, αλλά τόσα χρόνια κλεισμένος σε τούτη την υγρή φυλακή. Με μόνες συντροφιές την εικόνα της σέξι  cyber γυμνάστριας στο φασματικό υπολογιστή του που κάθε πρωί τον ξυπνά με ασκήσεις και το συγκάτοικο του σε αυτή την υγρή φυλακή, έναν γέρο πακιστανό Ισμαηλίτη,  που βρίσκεται μέσα για την δολοφονία ενός συμπατριώτη του σουνίτη, μετά από διαπληκτισμό στην ώρα της προσεχής στο ραμαζάνι στο κέντρο προσφύγων.
Στην φυλακή βρέθηκε γιατί στα άγρια νιάτα του είχε μπλεχτεί σε αναρχικές μηδενιστικές ομάδες και είχε τινάξει στο αέρα δυο, τρία  κρατικά κτήρια και είχε δολοφονήσει κάνα δυο μπάτσους και δικαστές. Στις αρχές ήταν γνωστός με το όνομα δολοφόνος-φάντασμα γιατί κατάφερνε πάντα να ξεφεύγει, χρησιμοποιώντας  ένα εξελιγμένο υπολογιστικό πρόγραμμα που την υλική του ύπαρξη την μετέτρεπε σε  αστρική, έτσι βρίσκονταν στο σημείο για την διάπραξη της ενέργειας, ενώ το υλικό του σώμα βρίσκονταν αλλού, παρέχοντας του άλλοθι.
Το πρόγραμμα το είχε αγοράσει από κάτι άραβες cyber  μετακαταστασιακούς που λειτουργούσαν με πολύ συνωμοτικά κριτήρια και  συνεργάζονταν με μια σειρά από τρομοκρατικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο, με στόχο να σπείρουν το χάος παντού.
Και ακόμη θα έσπερνε το χάος, αν δεν τον είχαν πιάσει, όταν μια βραδιά πρόγραμμα χάλασε, με αποτέλεσμα το υλικό και αστρικό σώμα να διαχωριστούν, αφήνοντας του μια μόνιμη σωματική και ψυχολογική  αναπηρία.
Καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, με δικαίωμα να ζητήσει να βγει, μετά από 25 χρόνια, το ότι ήταν στο καροτσάκι δεν τους ενδιέφερε, όπως είπε και ο εισαγγελέας, δεν μπορείς να ζητάς την επιείκεια ενός κράτους που τόσο πολέμησες.
 Και είναι αλήθεια πως ο ίδιος  δεν την ζήτησε ποτέ, αρνήθηκε καν να συνεργαστεί με τις αρχές.  Την ζήτησε ο δικηγόρος του και οι συγγενείς του, λέγοντας πως μια ευνοούμενη πολιτεία δεν  τιμωρεί, δεν καταδικάζει σε αργό θάνατο έναν ανάπηρο, που  από την θέση που είναι πλέον δεν μπορεί να διαπράξει καμιά άλλη παράνομη ενέργεια.
 Η πολιτεία όμως και οι μηχανισμοί της στο πρόσωπο του ανάπηρου πλέον τρομοκράτη έστελναν μήνυμα δεξιά και αριστερά σε μια εποχή που η  μακροχρόνια κρίση είχε στείλει στην κόλαση της ανεργίας  πάνω απ το 50% του εργατικού δυναμικού και  χιλιάδες άνεργοι νέοι έπαιρναν το δρόμο του ενόπλου αγώνα για να βρουν διέξοδο και  εκδίκηση.  
  Τα δεκαπέντε χρονάκια στην αναπηρική καρέκλα, τα δεκαπέντε χρονάκια στην φυλακή, τα δεκαπέντε χρονάκια με οράματα και επιληψίες επάνω έχουν επιδράσει πάνω του, τον έχουν γεράσει σωματικά, τον έχουν κουράσει πνευματικά.
Ψυχικά όμως συνεχίζει να ταξιδεύει σε δρόμους, σε χώρες και μονοπάτια πού λίγοι έχουν ταξιδέψει και ονειρευτεί. Η φυλακή είναι πολύ μικρή για το αστρικό του σώμα, για το αιθέριο, αστρικό συμπάν.  Ενώ η επιληψία, που συχνά τον ρίχνει κάτω, του δημιουργεί οργιαστικά οράματα και τον οδηγεί να εκσπερματώνει.  Η επιληπτική οργιαστική του κρίση, μαζί με την μαλάκια που παίζει η του παίζει ο πακιστανός συγκάτοικος του, κάθε πρωί, ύστερα από την γυμναστική επίδειξη της cyber  σέξι γυμνάστριας, είναι η μοναδική του επαφή με τον κόσμο του σεξ.
Σύντροφος και φίλος του και ως ένα σημείο εραστής  στο αργό και υγρό χρόνο μέσα στους τέσσαρις τοίχους της φυλακής ήταν ο γέρο πακιστανός Ισμαηλίτης. Δεν θα μπορούσε να ζήσει δίχως αυτόν, δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις βασικότερες των αναγκών του, ήταν ο φύλακας Άγγελος  του. Και το βασικότερο του είχε διδάξει, δίχως να χρησιμοποιεί την νέα τεχνολογία, πως το αστρικό και αιθέριο σώμα να ταξιδεύει, να περιπλανάτε, πως η επιληψία θα του προσφέρει οργιαστικά οράματα, πως θα κάνει την αρρώστια ευλογία.  Του τα είχαν  διδάξει σοφοί της αίρεσης του, στις ακτές της Υεμένης την εποχή της μύησης του στις απόκρυφες διδαχές της πίστης του.
Η σχέση τους ήταν οριακά ερωτική και σχεδόν σεξουαλική. Από την μια ήταν  αδύνατο για τον ανάπηρο να σκεφτεί πως μπορεί να έχει ομοφυλοφιλικές σχέσεις, παρόλο που στο τέλος αποδέχτηκε να ικανοποιεί στο βαθμό που του επέτρεπε και η αναπηρία κάποιες ανάγκες και επιθυμίες του συγκατοίκου του.   Ενώ για το γέρο Ισμαιλίτη σε περίοδο φυλακής επιτρέπονταν να ικανοποιεί το σώμα του με όποιον τρόπο έβρισκε, να ικανοποιεί την εσωτερική του φυλακή, όπως ήταν για αυτόν το σώμα, για να νιώθει πιο άνετα η ψυχή. Σύμφωνα και με την αντίληψη του, πρέπει να καθαρίζεις το σώμα σου, όπως καθαρίζεις το σπίτι σου  ή την φυλακή σου που είναι το σπίτι σου για να νιώθει όμορφα, αυτός που μένει μέσα σε αυτό. Και την φυλακή- σώμα δεν την καθαρίζουμε καταπιέζοντας τα ένστικτα μας αλλά ικανοποιώντας τα στο ύψιστο βαθμό. Οι δυο τους, μετά από μια πρώτη περίοδο προστριβών, είχαν καταφέρει να βρουν μια ισορροπία στην σχέση τους και σε σημαντικό ως καθοριστικό βαθμό ο ένας να είναι απαραίτητος στον άλλον. 
Μέχρι την στιγμή που ήρθε η ώρα του αποχωρισμού. Ήρθε το αποφυλακιστήριο του γέρο Ισμαιλίτη. Ήρθε η ώρα του αποχωρισμού που θα τον οδηγούσε όχι μόνο έξω από το κελί, αλλά και στην επιστροφή του στην πατρίδα.
Ποια ήταν η χώρα όμως του γέρου Ισμαιλίτη;; Το Πακιστάν που γεννήθηκε και μεγάλωσε;; Η Υεμένη που έμαθε τις απόκρυφες διδαχές  της αίρεσης του;; Η Σαουδική Αραβία που πήγε να εργαστεί σε κατάσταση παρανομίας από τους φανατικούς διώκτες της αίρεσης του ουαχαμπίτες[4];; Η δημοκρατία των Αλαουιτών- σιιτών- Ισμαηλιτών της Συρίας που συνέχισε τις σπουδές του, παντρεύτηκε, άφησε το καρπό του ερωτα του, και μετά την καταστροφική επίθεση των σουνιτών Τούρκων και των Ισραηλινών αναγκάστηκε να έρθει στην Ελλάδα. Η Ελλάδα της προσφυγιάς που τον οδήγησε στην φυλακή. Ή τέλος η πατρίδα του ήταν τα  δεκαπέντε χρόνια στους τέσσαρις τοίχους της φυλακής;; Σε αυτή την φυλακή που γνώρισε και ερωτεύτηκε τον ανάπηρο τρομοκράτη. Μήπως η πραγματική πατρίδα του ήταν η καρδία του και το σώμα  του που είχε δοθεί και δεθεί με τον ανάπηρο τρομοκράτη;; Δεν ήξερε σε πια πατρίδα να πάει, η μοναδική πατρίδα ήταν δίπλα του, πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. 
Από την άλλη μεριά ο ανάπηρος είχε τρομάξει από την ιδέα να μείνει μόνος του, παρέα μόνο με την cyber γυμνάστρια και τα άκρως ελεγχόμενα προγράμματα στο φασματικό υπολογιστή. Ακόμη πιο πολύ φοβόνταν ποιος διάολος θα έρθει να μείνει μαζί του. Και ακόμη περισσότερο τρόμαξε με τη ιδέα της απουσίας του γέρο Ισμαηλίτη, γιατί κατανόησε πως τον είχε ερωτευτεί, όσο δεν είχε ερωτευτεί γυναίκα, ιδέα, αποστολή. Τον είχε ερωτευτεί περισσότερο και από την ιδέα της επαναστατικής του αποστολής να σπείρει το χάος στο καπιταλιστικό κόσμο.    
Αποφάσισε να δραπετεύσει, αφού πρώτα ο γέρο Ισμαηλίτης βγει έξω. Αλλά  πως μπορούσε να  ένας ανάπηρος που βρίσκεται σε καροτσάκι να δραπετεύσει;; Το συζήτησε με τον γέρο Ισμαηλίτη και αποφάσισαν να έρθουν σε επαφή με την φράξια των αράβων cyber  καταστασιακών[5], αν μπορούν να τους βοηθήσουν.
Όταν ο γέρο Ισμαηλίτης βγήκα του έδωσαν περιθώριο ένα μήνα να φύγει από την χώρα που ήταν ικανός χρόνος να ετοιμάσει την απόδραση του ανάπηρου. Σε ένα γκέτο μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας ήρθε σε επαφή με τους  cyber καταστασιακούς και του πρότειναν να δοκιμάσει ο ανάπηρος ένα νέο πρόγραμμα τους που διάμεσου του διαδικτύου μετατρέπει το υλικό σώμα σε αστρικό στον ένα κόμβο και το ξαναμετατρέπει σε υλικό  άλλο κόμβο. Του είπαν πως  είναι σε πειραματικό στάδιο, όποτε δεν παίρνουν καμιά ευθύνη για τις επιπτώσεις. Μετέφερε μέσα στην φυλακή την πρόταση που αμέσως έγινε δεκτή, παρά τον κίνδυνο που ήταν πολύ μεγάλος.  
Πέρασε ένας μήνας μέχρι οι καταστασιακοί να χακάρουν τον φασματικό υπολογιστή του. Να αντικαταστήσουν την cyber γυμνάστρια με ένα δικό τους cyber πράκτορα που έμοιαζε με την γυμνάστρια, έτσι ώστε να ξεγελάσουν τους μπατσοψηφιακούς φύλακες. Να περάσουν ένα χάπι μέσα στην φυλακή έτσι ώστε  να το πάρει ο ανάπηρος κατά την διάρκεια της μεταφοράς/ απόδρασης. 
Το πρωί της μεταφοράς/απόδρασης ο ανάπηρος αντί να ξυπνήσει και να χαρεί την οπτασία της σέξι γυμνάστριας, κοιμήθηκε για να είναι σε εγρήγορση το αστρικό σώμα του. Ο φασματικός υπολογιστής άνοιξε, εμφανίστηκε  ο πράκτορας των καταστασιακών και πραγματοποίησε την τηλεμεταφορά του αστρικού σώματος. Στην φυλακή έμεινε ένα σαρκίο να κοιμάται, που οι φύλακες το θεώρησαν νεκρό και το παρέδωσαν στο νοσοκομείο για ιατρική και ιατροδικαστική έρευνα.  Τρεις ώρες αργότερα το «νεκρό» σώμα εξαφανίζεται από το νεκροτομείο του κρατικού νοσοκομείου, κάποιοι νοσοκόμοι και ασθενείς το είδαν  να φεύγει μόνο του, επάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι.
Τρεις μήνες αργότερα  σε ένα καφέ στην παραλιακή Λατάκια της Συρίας, οι δυο τους ρέμβαζαν και απολάμβαναν το ζεστό ήλιο. Η δημοκρατία των Αλαουιτών[6]- σιιτών[7]- Ισμαηλιτών της Συρίας αποφάσισε να τους χορηγήσει πολιτικό άσυλο και Συριακό διαβατήριο και να τους χρησιμοποιήσει στο ψηφιακό πόλεμο που διεξάγει ενάντια στις πότε ενωμένες και πότε διασπασμένες δυνάμεις των τούρκων και μη σουνιτών, αμερικανών νεοαποικοκρατών και ισραηλιτών σιωνιστών.
Όχι πως πιστεύουν στον σκοπό της δημοκρατίας των  Αλαουιτών- σιιτών- Ισμαηλιτών της Συρίας, στο μόνο που συνεχίζουν να πιστεύουν είναι στην σχέση τους, στο ερωτα τους, σε αυτά που τους ενώνουν. Μόνο που η  δημοκρατία των  Αλαουιτών- σιιτών- Ισμαηλιτών της Συρίας στάθηκε πιο φιλόξενος τόπος για αυτούς και αυτό με κάποιο τρόπο θα πρέπει να το ξεπληρώσουν και να ζήσουν.








3)Η προφητεία του αστεριού[8]
 Μια ιστορία πολιτικής επιστημονικής φαντασίας και πολιτικής ουτοπίας για την εφαρμογή και τα όρια ενός ελευθεριακού κομμουνισμού.
Στο Ρα
Ύστερα  από 300 χρόνια ταξικής πάλης,  ανάμεσα στους απελεύθερους Ραικούς και στους ελεύθερους σάιμπορκ(cyborg)[9] που έχουν τα μέσα παραγωγής  στο πλανήτη Ρα -50 έτη φωτός μακριά από τη γη-  τα γεγονότα  είχαν φτάσει σε οριακό αδιέξοδο.
Υπήρχε μια ισορροπία τρόμου με το μισό πλανήτη να τον ελέγχει το παγκόσμιο ιεραρχικό συμβούλιο των  σάιμποργ(cyborg) και τον άλλο μισό το επαναστατικό- μα εξίσου ιεραρχικό- συμβούλιο των απελεύθερων Ραικών, που είχαν μετατρέψει τους  σάιμποργ(cyborg) σε μισθωτούς σκλάβους… Μια μεταεπαναστατική κατάσταση που έδειχνε να έχει μπλοκαριστεί στις αντιφάσεις που προκαλούσε η  αποτυχία της γενίκευσης  της επαναστατικής διαδικασίας, σε συνδυασμό με την αντικειμενική ανεπάρκεια να καταργηθεί παντού η εργασία.
Και οι δυο αυτοκρατορίες γνώριζαν πως μια γενικευμένη ανοικτή σύγκρουση θα οδηγούσε σε συνολική καταστροφή και των δυο  συστημάτων καθώς είχαν συσσωρευτεί  αρκετές χιλιάδες  πυρηνικής εκρηκτικής ύλης. Με αποτέλεσμα η  ισορροπία τρόμου να οδηγεί  σε μια σειρά περιφερειακών  ένοπλων συγκρούσεων σε μια σειρά από αυτόνομες ή μερικώς αυτόνομες επαρχίες και μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι στα κεντρικά ζητήματα.
Με τα δυο οικονομικά  συστήματα να τείνουν να μοιάζουν, με την μόνη διαφορά η οικονομική βάση στην αυτοκρατορία των σάιμποργ(cyborg) να είναι κρατικό-ιδιωτική με οικονομικά μεγαθήρια να έχουν εξαπλώσει παντού την επιρροή τους, ακόμη και στην πλευρά της αυτοκρατορίας των απελεύθερων Ράικων. Αντίθετα στην επαναστατημένη αυτοκρατορία των απελεύθερων η οικονομική βάση είναι κατά βάση κρατικό/κοινοτική, μα είναι εξίσου γιγαντωμένη και με εταιρίες μέσα στην αυτοκρατορία των σάιμποργ(cyborg) που λειτουργούν με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια.
Είναι σύνηθες φαινόμενο επαναστατικά κόμματα των απελεύθερων σε επαρχίες και περιοχές των  σάιμποργ(cyborg) να λειτουργούν σαν καθαρές επιχειρήσεις και σε περίοδο κρίσης να κλείνουν, να απολύουν προσωπικό ή να ξεπουλούν τα μέσα παραγωγής σε οικονομικά μεγαθήρια που κανείς δεν γνωρίζει από πού κρατάει η σκουφιά τους. Πουλώντας συχνότητες και μέσα παραγωγής  που είναι η έπρεπε να είναι δημόσια. Με την τραγική ειρωνεία να είναι πως και τα ίδια τα επαναστατικά κόμματα λένε πως αγωνίζονται να είναι, τα άλλα μέσα παραγωγής, όχι τα δικά μας.
Το παιχνίδι από πολλές πλευρές μοιάζει στημένο, ανάμεσα σε πολλαπλές ιεραρχίες των 2 αυτοκρατοριών, που στην μια κυβερνάνε τα  σάιμποργ(cyborg)  και στην άλλη οι απελεύθεροι. Με τους απελεύθερους και τμήματα των σάιμποργ(cyborg) να νιώθουν κοινή την καταπίεση και την σκλαβιά, με την  ευτυχία και την ελευθερία να παίζονται στα ζάρια και στις 2 αυτοκρατορίες.
Φυσικά υπάρχουν και οι αντιδρώντες, αυτοί που δεν συμβιβάζονται. Είναι οργανωμένοι σε φιλοσοφικές/ πολιτικές / θρησκευτικές σέχτες και στοές. Είτε απελεύθεροι, είτε  σάιμποργ(cyborg) ζουν μαζί, έχοντας ως αρχηγούς κάποιους τρελούς ποιητές, φιλοσόφους και προφήτες.
Κοινή προφητεία τους ένα αστέρι που θα έρθει από τον ουρανό και θα τα αλλάξει όλα. Θα φέρει την χαρά, την ευτυχία και κυρίως την ελευθερία. Συγκρούονται μεταξύ τους  για το πώς θα είναι η ευτυχία, η χαρά και κυρίως τι χαρακτήρα θα έχει η   ελευθερία.
Είναι αναχωρητές και ζουν έξω από τα τείχη των αυτοκρατοριών, σε αυτόνομες περιοχές που τους έχουν πουλήσει οι 2 αυτοκρατορίες. Εκεί  ζουν κοινοτικά, αλλά όχι αντιιεραρχικά και σίγουρα όχι αντιαυταρχικά. Μόνο που η ιεραρχία τους είναι πνευματική και όχι οικονομική. Οικονομικά τα πάντα ανήκουν όλα σε όλους και ιδιαίτερα οι  γκουρού τους δεν έχουν ούτε ένα  χιτώνα δικό τους… !!!!!
Το αστέρι αργεί να έρθει, πάνω από 1000 χρόνια το περιμένουν οι πιστοί  και είναι  πολλοί αυτοί που επιστρέφουν στα τείχη των αυτοκρατοριών τους. Και άλλοι που ψάχνουν την πιστή τους στο αστέρι και βγαίνουν έξω από τα τείχη.., στρατεύοντας υπαρξιακά το σώμα τους, ανθρώπινο ή μηχανικό, σε μια μεταφυσική πίστη, σε μια ανώτερη πνευματική ιδέα, σε μια στράτευση που αλλάζει τα οντολογικά δεδομένα.
Υπάρχει και μια άλλη σέχτα, η πιο τρελή, φανατισμένη και επαναστατική από όλες. Αυτή δεν πιστεύει σε ιεραρχίες, ούτε καν  στις πνευματικές, όπως οι υπόλοιπες σέχτες/ στοές. Πιστεύουν πως είναι όλοι τους, ένας προς ένας, είναι οι εκλεκτοί. Πως είναι αυτοί και κανείς άλλος που θα καλέσουν το αστέρι  και θα ηγηθούν μιας καθολικής επανάστασης. Αυτοί οι εκλεκτοί μετά από μια εξέγερση και στις 2 αυτοκρατορίες τους εξόρισαν στο μικρό δορυφόρο του Ρα, τον Πι, περίπου 1 έτος φωτός από τον Ρα.
Εκεί εφαρμόζουν με φανατική προσήλωση τον μεταφυσικό κομμουνισμό τους, πουλώντας στον Ρα, το μέταλλο που χρειάζεται για να δημιουργηθούν  νέα  σάιμποργ(cyborg), από τους απελεύθερους που επιθυμούν να ξεχάσουν το τι ήταν πριν. Όπως και να επισκευαστούν τα υπάρχοντα που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Οι εκλεκτοί κάτοικοι του δορυφόρου Πι εξάγουν το μέταλλο με την βοήθεια εξελιγμένων  ρομπότ, θεωρώντας πως τόσο τα  σάιμποργ(cyborg) , όσο και οι απελεύθεροι δεν επιτρέπεται να εργάζονται, παρά μόνο να στοχάζονται…
και στις 2  αυτοκρατορίες του Ρα - όπως είναι φανερό και λογικό- η τεχνολογική ανάπτυξη ελέγχεται απόλυτα από τα οικονομικά μεγαθήρια, ιδιωτικά, κρατικά και κοινοτικά. Αυτό μπορεί να προσφέρει κέρδος στις ιθύνουσες τάξεις, μα αποκλείει, σχεδόν απαγορεύει τον ελεύθερο επιστημονικό πειραματισμό, που θα επέτρεπε την κατάργηση της εργασίας.
Επίσης  δεν έχουν καταφέρει να έρθουν σε επικοινωνία με το πλανήτη Γη, που βρίσκεται σχετικά κοντά, μόνο στα 50 έτη φωτός. Γνωρίζουν την ύπαρξη του, γνωρίζουν πως κατοικείται από έλλογα όντα, μα φοβούνται να δοκιμάσουν την συνάντηση. Οι κλειστές κλίκες των καθεστωτικών  τους διανοούμενων  φοβούνται την προφητεία του αστεριού. Φοβούνται πως το λυτρωτικό αστέρι και Γη ταυτίζονται. Σε αντίθεση βέβαια με τους εξόριστους εκλεκτούς του δορυφόρου Πι που για τον ίδιο ακριβώς λόγο επιχειρούν, μα αποτυχημένα, να έρθουν σε επαφή με το αστέρι Γη.
 Στην Γη 
Στο  πλανήτη Γη  έχει πάνω από 200 χρόνια που έχει λήξει ο παγκόσμιος ταξικός πόλεμος. Και έχουν περάσει πάνω από 300 χρόνια από την πρώτη παγκόσμια απόπειρα να εγκαθιδρυθεί ένα επαναστατικό μεταβατικό σοσιαλιστικό κράτος στην Ρωσία. Ο παγκόσμιος ταξικός πόλεμος έληξε με την νίκη των επαναστατικών κομμουνιστικών δυνάμεων.
Ένας πόλεμος ταξικός που δεν κερδήθηκε στα πεδία των μαχών, μα στην οικοδόμηση μιας ισχυρής οντολογικής κομμουνιστικής κοινότητας με βάση την γενική διάνοια. Μια κοινότητα κομμουνιστών αριστοκρατών που στράτευσε οντολογικά/ υπαρξιακά  την μεγάλη μάζα των ανθρώπων, ανεξάρτητα αν ήταν προλετάριοι, μικροαστοί ή ακόμη και μεγαλοαστοί.
Η παγκόσμια νίκη της οντολογικής κομμουνιστικής κοινότητας απελευθέρωσε ακόμη πιο πολύ και με τρόπο ριζικό τις παραγωγικές δυνάμεις. Παραγωγικές δυνάμεις που αναπτύσσονται με αλματώδης ρυθμούς και με βάση την πυρηνική σύντηξη, που σε αντίθεση με την πυρηνική σχάση, προσφέρει άπειρη, φτηνή και ασφαλής ενέργεια.
Έχουν νικηθεί το σύνολο σχεδόν των ασθενειών και οι άνθρωποι ζουν πάνω από 120 χρονιά πεθαίνοντας  από τα βαθιά γερατειά. Ο ανθρωπινός πληθυσμός έχει φτάσει τα 80 δισεκατομμύρια ψυχές και για αυτό το λόγο έχουν μετοικήσει σε όλους τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Που με την βοήθεια της τεχνολογίας έχουν μετατραπεί σε κατοικήσιμους πλανήτες. Με τους ανθρώπους να ενσωματώνουν στο σώμα τους τεχνολογίες και μηχανήματα Εδώ και 100 χρόνια τα ανθρώπινα όντα  μετατρέπονται με πολύ απλούς τρόπους σε  σάιμποργ(cyborg).
Στη Γη εδώ και 150 χρόνια δεν υπάρχουν κράτη και ιεραρχίες. Υπάρχουν μικρές -οικολογικά και τεχνολογικά- οργανωμένες και σχετικά αυτάρκεις ελεύθερες κοινότητες που ακολουθεί η κάθε μια, την δική της μορφή κοινοκτημοσύνης. Όποιος διαφωνεί με την κοινότητα μπορεί να επιλέξει ελεύθερα να μετοικήσει σε μια άλλη, να φτιάξει μια δική του ή να μετοικήσει σε ένα πλανήτη του ηλιακού συστήματος.
Μεταξύ των κοινοτήτων υπάρχει μια συνεννόηση και συνεργασία τόσο δια αντιπρόσωπων, όσο και αμεσοδημοκρατικά, με την βοήθεια νέων τεχνολογιών που επιτρέπουν την  διαρκή και ανοικτή on-line συνεργασία όσων το θέλουν. Τέλος υπάρχει ένα πολυπληθής παγκόσμιο συμβούλιο που διαρκώς εναλλάσσεται και που συνεδριάζει όταν υπάρχει μια κρίση μεταξύ των κοινοτήτων ή όταν υπάρχει μια σημαντική απόφαση που αφορά  ολόκληρο τον πλανήτη. Η κάθε κοινότητα μπορεί να αποχωρήσει από το παγκόσμιο συμβούλιο και να λειτουργεί τελείως αυτόνομη, μα αυτό έχει ως επίπτωση να λειτουργεί αποκλειστικά με οικονομική και τεχνολογική αυτάρκεια.
Στο πλανήτη Γη δεν είναι όλα μέλι, γάλα. Συχνά εμφανίζονται συγκρούσεις τόσο μεταξύ των ανθρώπων, όσο και μεταξύ των κοινοτήτων. Στα 200 χρόνια κομμουνιστικής οικοδόμησης υπήρξαν πάνω από 100 πολεμικές συγκρούσεις. Η διαρκώς όμως αναπτυσσόμενη οντολογική κομμουνιστική συνειδητοποίηση με την βοήθεια και της διαρκώς αναπτυσσόμενης τεχνολογίας έδιναν λύσεις προς όφελος του συνολικού κομμουνιστικού όλου, δίχως να περιορίζει την ελευθερία κανενός.
Όποιου δεν του άρεσε κάτι μπορούσε να κάνει κάτι άλλο αλλού ή να «μπαρκάρει» σε άλλον πλανήτη.  Φυλακές δεν υπάρχουν εδώ και 50 χρόνια, γιατί η εγκληματικότητα είναι ελάχιστη. Φυσικά συνεχίζουν να υπάρχουν κάποια εγκλήματα πάθους και έρωτα που αντιμετωπίζονται με την εξορία σε άλλους πλανήτες ή σε σχετικά απομονωμένες κοινότητες ή ακόμη και σε  ατομικές σκήτες.
Οι άνθρωποι νιώθουν πιο χαρούμενοι και πιο δυνατοί γιατί είναι πιο ελεύθεροι. Και έτσι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα υπαρξιακά και οντολογικά ζητήματα που τους αφορούν. Μπορεί να ζουν πολύ, μα το ζήτημα των γηρατειών, του θανάτου και του έρωτα παραμένει άλυτο. Μόνο που έχει αλλάξει η ποιότητα και ο τρόπος που αυτά αντιμετωπίζονται: Δεν χρειάζονται πλέον μάγους, σαμάνους, παπάδες, γκουρού και ψυχαναλυτές για να τα αντιμετωπίσουν.  Οι θρησκείες έχουν καταργηθεί επίσημα εδώ και 80 χρόνια. Υπάρχουν όμως κάποιοι που ασκητεύουν ή κάποιες λίγες απομονωμένες κοινότητες ακολουθούν μορφές ενός  μεταφυσικού κομμουνιστικού κοινοτισμού.
Στην Γη η υπεραναπτυγμένη τεχνολογία της πυρηνικής σύντηξης έχει βοηθήσει στο να έχουν χαρτογραφεί το 50% του γνωστού σύμπαντος, έτσι γνωρίζουν εδώ και 10 χρόνια τόσο τον πλανήτη Ρα και τον δορυφόρο Πι. Επίσης γνωρίζουν πως κατοικούνται από έλλογα όντα, μόνο που δεν έχουν καταφέρει να έρθουν σε επικοινωνία μαζί τους.  Ο πλανήτης Ρα των 2 ανταγωνιστικών και αλληλοσυμπληρούμενων αυτοκρατοριών αρνείται την επικοινωνία και οι εκλεκτοί του Πι αδυνατούν λόγω τεχνολογίας θα έρθουν σε επικοινωνία
Όταν η Γη συναντά το  Πι
Σήμερα, 15 Σεπτεμβρίου του έτους 200 της νίκης της παγκόσμιας επανάστασης το  παγκόσμιο κομμουνιστικό συμβούλιο συνεδριάζει με 5000 μέλη και άλλα 10000 να το παρακολουθούν διαδικτυακά, με δικαίωμα να παρέμβουν και να συναποφασίσουν.
Το θέμα είναι πολύ σημαντικό. Ο τίτλος του θέματος: Η οργάνωση της εξόδου από το ηλιακό σύστημα.  Παρόλο που γνωρίζουν πως  ο ήλιος έχει ακόμη μερικά εκατομμύρια ζωής , πρέπει να ετοιμάσουν με επιστημονικά μεθοδικό τρόπο  την έξοδο από το ηλιακό σύστημα και την μετοίκηση σε άλλα ηλιακά συστήματα και γαλαξίες.
Δύσκολο έργο και πρέπει να καταστρώσουν τα σχέδια που θα ακολουθήσουν τις επόμενες δεκαετίες ή εκατονταετίες. Επίσης βιάζονται να αρχίσουν το πρόγραμμα γιατί με τους ρυθμούς που γεννιούνται  τα παιδιά και μειώνονται οι θάνατοι, είναι βέβαιο πως  σε μερικές δεκαετίες θα υπάρξει σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα, πρόβλημα υπερπληθυσμού.
Γνωρίζουν την ύπαρξη του Ρα/ Πι, δεν έχουν έρθει όμως σε επικοινωνία μαζί του. Δεν γνωρίζουν επίσης τι θα συναντήσουν:  ζώα και φυτά , πρωτόγονες φυλές, ταξικές κοινωνίες..έχουν αποκλείσει την περίπτωση να υπάρχουν κομμουνιστικές κοινότητες, γιατί τότε θα είχαν έρθει σε επικοινωνία μαζί τους.
Εδώ και 2 χρόνια έφυγε από τον Κρόνο  ένα διαστημόπλοιο με τον όνομα έξοδος 1 με 50 πρωτοπόρους οντολογικούς κομμουνιστές  που δουλεύει με πυρηνική σύντηξη και ηλιακό άνεμο. Το διαστημόπλοιο σε λίγους μήνες  θα μπει στην ατμόσφαιρα του Πι και μόλις έχουν ανακαλύψει πως λειτουργεί με συνθήκες Γης, μα σε τεχνικό περιβάλλον. Αυτό σημαίνει πως έχουν να κάνουν με ένα αναπτυγμένο πολιτισμό, μόνο που δεν γνωρίζουν ακόμη τι είδους πολιτισμός είναι αυτός. Και κυριότερο πως θα τους αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη, με φιλικότητα ή με εχθρικότατα;;
Τα σχετικά πρωτόγονα ραντάρ των εκλεκτών του Πι δεν άργησαν να δουν το διαστημόπλοιο και κατευθείαν σήμαναν συναγερμό. Οι εκλεκτοί μέσα σε λίγες ώρες- αφού σε ολομέλεια  συσκεφτήκαν -αποφάσισαν πως αυτό που φαίνεται στα ραντάρ, δεν μπορεί πάρα να είναι το μεσσιανικό απελευθερωτικό αστέρι που τόσο καιρό  περίμεναν.  Και πως δική τους αποστολή είναι να το καλέσουν για να ηγηθεί της καθολικής επανάστασης. Ναι για αυτούς έφτασε η ώρα της δικής τους επανάστασης, της δικής τους λευτεριάς.
Στην Γη το συμβούλιο αποφάσισε με ομοφωνία πως δεν πρέπει να κυριαρχήσει ο φόβος για το Πι, πως άμεσα πρέπει να ετοιμαστεί η προσεδάφιση στο πλανήτη τμήματος της αποστολής. Με στόχο την άμεση  επικοινωνία με τους κατοίκους του πλανήτη. Θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν όμως, θα μίλαγαν μια κοινή γλώσσα, θα είχαν κοινούς τρόπους επικοινωνίας;;;   Αποφάσισαν πως θα έπαιρναν μαζί τους ένα ρομποτικό μεταφραστή που θα μπορούσε να συνδυάσει τις χιλιάδες γλώσσες και ιδιωματισμούς που υπήρχαν τα τελευταία 10000 στη Γη.
Σε απόσταση μερικών δεκάδων χιλιομέτρων η αποστολή με 10 από τους 50 οντολογικούς κομμουνιστές και το ρομποτικό μεταφραστή μπήκαν σε ένα σκάφος που έμοιαζε με αστέρι και σε μερικά λεπτά προσεδαφίστηκαν σε ένα ανοικτό χώρο που γύρω του είχε  τεράστια τεχνικά δέντρα που έμοιαζαν με γήινα πλατάνια. Αναλύοντας την σύνθεση της ατμόσφαιρας είδαν πως μοιάζει 90% με την γήινη ατμόσφαιρα σε υψόμετρο περίπου 1000 μέτρα. Έτσι για καλό και για κακό πήραν και κάψουλες οξυγόνου μαζί τους.
Με το που βγήκαν από το σκάφος- αστέρι βρήκαν απέναντι τους καμία 100 εκλεκτούς που τους έμοιαζαν μορφολογικά αν και ενδυματολογικά φόραγαν όλοι, άντρες- γυναίκες, τα ίδια ρούχα. Ρούχα  που στα ματιά ενός γήινου θα θύμιζαν ενδυμασία σούφι μοναχού του τάγματος των μεβλεδήδων, δηλαδή του τάγματος των περιστρεφόμενων δερβίσηδων του παλαιού γήινου παρελθόντος
Οι γήινοι φορώντας πολύχρωμα ρούχα και μπουφάν για τους εκλεκτούς έμοιαζαν σαν τους κυρίαρχους σάιμποργ(cyborg) του Ρα. Και αυτό προκάλεσε μια παγωμάρα και δυσπιστία μήπως οι σάιμποργ(cyborg)  τους παίζουν κανένα βρώμικο παιχνίδι. Από την άλλη μεριά το σκάφος- αστέρι επιβεβαίωνε απόλυτα την προφητεία, μια προφητεία που γνώριζαν όμως και οι σάιμποργ(cyborg) /Ράικοι.
Μαζί τους κρατούσαν όπλα- λέιζερ που θα χρησιμοποιούσαν μόνο αν τους πυροβολούσαν οι παράξενοι επισκέπτες. Αντίστοιχα και οι γήινοι είχαν συμφωνήσει πως θα χρησιμοποίησαν τα ελαφρά πυροβόλα όπλα που αποκοίμιζαν τον αντίπαλο, μόνο αν υπήρχε πραγματικός κίνδυνος.
Μίλησαν πρώτοι οι εκλεκτοί  και ο ρομποτικός μεταφραστής αναγνώρισε μια περίεργη γλώσσα που είχε στοιχεία από την αρχαία γλώσσα των Χόπι[10],  και των Μάγιας[11]. Παρ΄ όλα αυτά κατάφερε μέσα σε
λίγα λεπτά να τους φέρει σε μια στοιχειώδη επαφή. Και η δυσπιστία έληξε, όταν οι εκλεκτοί κατάλαβαν πως το λυτρωτικό αστέρι που περίμεναν ήταν ένα διαστημόπλοιο από την Γη και όχι από το Ρα.
Στο Πι οι 50 πρωτοπόροι οντολογικοί κομμουνιστές έμειναν για αρκετούς μήνες, δίχως φυσικά να ενημερωθεί ο πλανήτης Ρα, όπως ήταν και το φυσικό. Οι επισκέπτες από την Γη ενημερώθηκαν για την πολιτικοκοινωνική κατάσταση τόσο στο Πι, όσο και στο Ρα. Αντίστοιχα  οι εκλεκτοί έμαθαν για την Γη και για το κομμουνιστική κοινωνία της, όπως και για  500 χρόνια ταξικής πάλης, ενώ σύγκριναν την κατάσταση στο πλανήτη Ρα με την περίοδο του ψυχρού πολέμου, 300 χρόνια πριν.
Ύστερα από την γνωριμία, την αναγνώριση και την συμπάθεια τέθηκε το ερώτημα αν μπορούν οι γήινοι να βοηθήσουν άμεσα στο να καταστραφούν οι δυο αυτοκρατορίες του Ρα και να απελευθερωθούν τόσο οι απελεύθεροι, όσο και τα  σάιμποργ(cyborg).
Η ερώτηση μεταβιβάστηκε από τους φιλοξενούμενους στον παγκόσμιο συμβούλιο των  ελεύθερων κομμουνιστικών κοινοτήτων. Ύστερα  από πολύμηνη συζήτηση σε όλες τις ελεύθερες κοινότητες, αποφασίστηκε πως μόνο επικουρικά και ιδεολογικά μπορούν να βοηθήσουν την επαναστατική διαδικασία στο Ρα.
Πως η απελευθέρωση του Ρα είναι μια εσωτερική διαδικασία αυτοχειραφέτησης και πως η λευτεριά δεν την φέρνει κανένα αστέρι ή κανένας από μηχανής θεός. Πήρε πολλούς μήνες να πείσουν τους εκλεκτούς του Πι να μην νιώθουν προδομένοι γιατί η προφητεία δεν τους βγήκε, όπως αυτή περίμεναν.
Επίσης πέρασαν αρκετοί μήνες για να προετοιμαστούν να έρθουν σε επαφή με τμήματα των  αναχωρητών στο Ρα, κάποια τμήματα της αυτοκρατορίας των απελεύθερων και κάποιους φωτισμένους της αυτοκρατορίας των   σάιμποργ(cyborg). Να έρθουν όλοι οι παραπάνω σε επαφή  με τους γήινους οντολογικούς κομμουνιστές, δημιουργώντας ένα πανραικό επαναστατικό μέτωπο που θα οδηγήσει σε ενθέτω χρόνο τα πράγματα στην εξέγερση/ επανάσταση.
Η εξέγερση και η επανάσταση ξεκίνησε 5 χρόνια μετά την συνάντηση των εκλεκτών του Πι με τους γήινους οντολογικούς κομμουνιστές… Κτυπάει το τηλέφωνο, ποσαδίστικες μαλακιές  ξεστόμισε ο  γραμματέας που του αρέσει να διαβάζει τις στρατευμένες αντικαπιταλιστικές ιστορίες των τροτσκιστών ποσαδιστών… Σηκώνει το τηλέφωνο, στην άλλη άκρη μια φωνή του λέει: σύντροφε γραμματέα τα συμβόλαια για την πώληση του κόμματος είναι έτοιμα…
Ο γραμματέας πάγωσε, σκέφτηκε, αν είναι να βγει μια ψύχη, ας βγει..πάμε να τελειώνουμε… Έτσι κι αλλιώς ο θεός πέθανε, ο Μαρξ πέθανε και η επαναστατική ιδέα- όπως λένε και οι σύντροφοι Κινέζοι- θα κάνει πάνω από 300 χρόνια για να ξανανθίσει..
Όσο για τους εξωγήινους κομμουνιστές, αυτά είναι στα μυαλά των ποσαδιστών[12]…, καλό για ανάγνωσμα, μα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές… Κατέβηκε στο δρόμο και ετοιμάζονταν να μπει στο κομματικό αυτοκίνητο, όταν ένα αστέρι, ένα κόκκινο αστέρι έσκισε τον μουντό αττικό ουρανό..έχει πλάκα φώναξε και διέταξε τον οδηγό να ξεκινήσει το αυτοκίνητο….
Σε λίγες ώρες καίγονταν ο ορίζοντας…, ο πλανήτης όπως τον ξέραμε μέχρι τα τότε δεν υπήρχε!!!!! Η παγκόσμια διαπλανητική επανάσταση είχε ξεκινήσει και ο σύντροφος γραμματέας με μερικά εκατομμυριάκια στην οφ σορ τσέπη του βρήκε καταφύγιο στην κομμουνιστική Κίνα, στην μεγαλύτερη επιτυχία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.








4)Η αληθινή ερωτική ιστορία του skypeg[13]

Μια ιστορία για μια απόδραση από την αναγκαιότητα της ύλης
Το ονειρεύτηκε και ήταν αληθινό, τόσο αληθινό, όσο δεν είναι στην πραγματικότητα ή μήπως ήταν η πραγματικότητα, καλύτερα το πραγματικό.  Πιο αληθινό δεν πρόκειται να υπάρξει πότε, ούτε καν στα όνειρα μας.
Πίσω από το βουνό ανάτειλε ο Ήλιος, ένας γλυκός ζεστός, και τρυφερός Ήλιος που θέρμαινε την καρδιά, τόσο πολύ,  που έκανε το σώμα να σηκώνεται από το καρότσι, να περπατά και στην συνέχεια να πετά.
Η σάρκα έβλεπε  τον κόσμο από ψηλά, τους ανθρώπους να γελάνε, τις καρδιές να αγαπάνε, τις σάρκες να ποθούν και τα σώματα να ερωτεύονται.  Ήταν ένα θαύμα ή μια μεταμορφωμένη αλήθεια;;  
Πρωί ήταν ακόμη όταν τον συνάντησε, η καρδιά της φτερούγιζε και το σαρκίον έκαιγε, την φίλησε, τον αγκάλιασε, ερωτεύτηκαν παράφορα,  πάνω στις ηλιαχτίδες του ηλίου.  Απόγευμα ήταν, όταν  το σώμα άρχισε να κουράζεται και η ψυχή να βαραίνει κατά το βραδάκι, με τον Ήλιο να τους γνέφει και να του λέει πως ήρθε η ώρα για να φύγω .
Τον αποχαιρέτησε, επέστρεψε στο δώμα, στο καρότσι και κοιμήθηκε. Ξύπνησε και είδε πως είναι ακόμη πρωί, όνειρο είπε, ανασηκώθηκε, έκατσε επάνω στο αναπηρικό καροτσάκι, όπως κάθε πρωί. Κοίταξε τον εαυτό της στο καθρέφτη, ήταν μια όμορφη γυναίκα, είχε μια κλήση  στο Skypeg …ήταν ένας άγνωστος όμορφος άντρας, ήταν ο ίδιος όμορφος άνδρας  του ονείρου..ταράχτηκε, της είπε πως είδε ένα όνειρο, πως έκαναν έρωτα και πως στο email του ήρθε η διεύθυνση της.. το ίδιο του είπε και αυτή.
Μόνο που η αναπηρία της δεν της επιτρέπει τέτοιες χαρούμενες  απολαύσεις. Καλά, καλά δεν μπορούσε να μετακινηθεί μέσα στο μικρό  δώμα. Ο άνδρας χαμογέλασε πικρά, γιατί το ίδιο   συνέβαινε και με αυτόν 500 χιλιόμετρα μακριά.
Μα ποιος διάολος ή θεός τους σκάρωσε αυτό το όμορφο ζωντανό παραμύθι, ποιος έδωσε την spypeg διεύθυνσης της γυναίκας;; Ποιος παίζει με το πόνο τους ή από την άλλη ποιος ικανοποιεί με αυτό τον τρόπο τις ερωτικές τους επιθυμίες;;
Αποφάσισαν να το αφήσουν αυτό στην άκρη και να συνεχίσουν τις επαφές μέσω του  skypeg , μια εξελιγμένη μορφή επικοινωνίας που οι τελευταίες εκδοχές του πρόσφεραν μορφές σωματικής επαφής από μακριά, σε πρωτόλεια μορφή όμως ακόμη.  
Το βράδυ και πάλι το ίδιο ζωντανό  όνειρο, τώρα σε μια βαθιά ζεστή  θάλασσα, με τα δελφίνια να τους οδηγούν σε απάνεμες ακτές, με τα σαρκία να καίγονται με την λάβα του έρωτα. Κάθε βράδυ σε διαφορετικό τόπο, τρόπο και στάση, η καυτή ερωτική ενεργεία τους έκανε χαρούμενους και ευτυχισμένους. Ένα θαύμα η μια μεταμορφωμένη πραγματικότητα τους είχε αλλάξει την ζωή.
Οι αστρικοί ερωτευμένοι αποφάσισαν να απολαύουν τα όνειρα που τους έφερναν κοντά. Αποφάσισαν να μην αφήσουν τα ερωτήματα να μπλοκάρουν την ερωτική τους διάθεση, για το ποιος, ποια, ποιο υλικό σκαρώνει αυτή την υπέροχη φάρσα.  Για το ποιος κρύβεται πίσω από αυτή την παράλληλη πιο  πραγματική πραγματικότητα. Έφτανε μόνο που τους είχε αλλάξει την ζωή, κτίζοντας ένα αστρικό και αιθέριο  παραδεισένιο σύμπαν.
Σε απόσταση 200 χιλιομέτρων, μια κοινότητα φρικιών προγραμματιστών/ χάκερς έτριβε τα χέρια της με την πρωτοφανή επιτυχία του πειράματος εισαγωγής ενός πειραματικού ιού στο  skypeg  που επηρέαζε τις συχνότητες του αιθέριου και αστρικού σώματος και μετέτρεπε τις ενδόμυχες επιθυμίες σε πραγματικότητα.
Μετέτρεπε τις ενδόμυχες επιθυμίες σε πραγματικότητα, τι θα συνέβαινε όμως  αν οι επιθυμίες είχαν αρνητική αντικοινωνική χροιά. Και ποιοι ήταν αυτοί που σαν θεοί είχαν κατασκευάσει μια παράλληλη πραγματικότητα για αυτούς τους δυο ανάπηρους;
Το λιγότερο που θα έπρεπε να πράξουν είναι να ενημερώσουν τα πειραματικά υποκείμενα τους  για το ποιοι είναι, για το ποιότητα και το χαρακτήρα του πειράματος και για το αν ήθελαν να συνεχίσουν να λειτουργούν σε παράλληλες πραγματικότητες;; Σίγουρα θα χάλαγε η μαγεία, το μυστήριο,  μα η αλήθεια πάντα απελευθερώνει, έστω και αν χαθεί η γοητεία του μυστηρίου.
Η ενημέρωση των αστρικών ανάπηρων εραστών έφτασε με ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα στο skypeg. Η αποκάλυψη τους εξόργισε, το γεγονός πως έπεσαν θύματα ενός  διαδικτυακού πειράματος, έπεσαν θύματα ενός ίου  τους εξόργισε σε μεγάλο βαθμό.  Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατανόησαν πως αυτό το πείραμα τους έφερε κοντά. Τους έκανε να ερωτευτούν, τους απελευθέρωσε από τους περιορισμούς του ανάπηρου σώματος.   Τώρα σε αυτούς ανήκει η ελευθερία επιλογής, τώρα σε αυτούς ανήκει η ελευθερία να επιλέξουν τα όρια της ανελευθερίας της αναπηρίας τους ή να παραμείνουν «σκλάβοι»/ πειραματόζωα ενός ιού και μιας κοινότητας χάκερς.
Αποφάσισαν να δώσουν ένα  κοινό  τέλος στο υλικό τους σώμα, αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν και διαμέσου αυτού να αυτοκτονήσουν τόσο από την υλική  φθαρτότητα, όσο και από την ελεύθερη/ ανελευθερία του πειράματος. Ελπίζοντας πως θα υπάρξουν οι άλλες διαστάσεις, παράλληλες πραγματικότητες του αστρικού και αιθέριου σώματος που θα τους φέρουν κοντά….
Το τι συνέβη δεν θα το μάθουμε ποτέ, το κλείσιμο του προγράμματος, οδήγησε στην μοναδική πραγματικότητα που γνωρίζουμε. Ο δρόμος όμως είχε ανοίξει και όταν ένας δρόμος ανοίγει δεν υπάρχει επιστροφή, ούτε και τέλος. Ίσως αν κάναμε λίγο ησυχία, το ακούγαμε να το σιγοτραγουδούν οι στάχτες των ανάπηρων εραστών, που χάθηκαν στα τέσσερα σημείο του ορίζοντα.




5)Η φόρμουλα των Βογόμιλων[14],[15]
Πρόκειται για ένα παράξενο, μεταφυσικό, μυστικιστικό πολιτικοφιλοσοφικό παραμυθάκι επιστημονικής φαντασίας. 
Εκατό γήινα  χρόνια έχουν περάσει από το ταξίδι της εξορίας από την Γη προς τον γάμα του κενταύρου και ακόμη νιώθουν γήινοι, εραστές και δούλοι της εργασίας. Στην Γη βρέθηκαν να είναι οι τελευταίοι  ιππότες της , σε μια μεταβατική εποχή που ευφυή ρομπότ την καταργούσαν. Απελευθερώνοντας τους ανθρώπους από αυτήν, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε  μισθωτούς άνεργους, κρατώντας όμως τα ηνία της εξουσίας για  αυτά.
 Η αιματηρή εξέγερση των ιπποτών υπερασπιστών της ζωντανής εργασίας  κράτησε πάνω από 100 χρόνια, μα στο τέλος έχασαν την μάχη από τα ευφυή ρομπότ και τους μισθωτούς άνεργους. Όσοι από τους εξεγερμένους σώθηκαν η αυτοκρατορία των ευφυών ρομπότ τους έχωσε σε ένα ηλιακό γαλαξοσκόπιο και τους έστειλε να μετοικίσουν στο Γάμα του Κενταύρου που είχε συνθήκες αντίστοιχες με τις Γης. Με αυτό τον τρόπο τα ευφυή ρομπότ και οι σύμμαχοι τους οι μισθωτοί άνεργοι ξεμπέρδευαν από τους αντιδρώντες και ταυτόχρονα πατούσαν πόδι σε  ένα μακρινό γαλαξία.  

Στο Γάμα του κενταύρου
Το Γάμα του κενταύρου μέχρι να πατήσουν το πόδι τους οι ιππότες της εργασίας τον κατοικούσαν ένα είδους φιλοζωικών τεραστίων τεράτων. Ένα υβριδικό  είδος μεταξύ  θηλαστικού ζώου και  φυτού, αποτέλεσμα ενός πειράματος που είχε γίνει χιλιάδες χρόνια πριν, εκατοντάδες έτη φωτός μακριά από το Γάμα του Κενταύρου.
Η ζωή στο Γάμα του κενταύρου  πριν την αποίκιση των γήινων ιπποτών    ήταν απλή, φυσική και αλληλεξαρτούμενη με τους φυσικούς  και περιβαντολογικούς κύκλους της ζωής στο πλανήτη.  Πρωτόγονη από την μια πλευρά, αισθητικά και συναισθηματικά υπεραναπτυγμένη από την άλλη, κρατούσε απίστευτες ισορροπίες μεταξύ του φυτικού και ζωικού περιβάλλοντος.
Τα φυτοζωικά τεράστια κερατάκια, που έμοιαζαν με ένα ογκώδες αναρριχώμενο φυτό  δεν είχαν αναπτύξει πολιτικές δομές,  με την επικοινωνία τους να γίνεται διαμέσου μηνύματος διαίσθησης. Έφτανε το ένα φυτοζωικό τερατάκι να κοιτάξει το άλλο και η επικοινωνία ολοκληρώνονταν.   
 Το κάθε φυτοζωικό τερατάκι ήταν αυτόνομο σαν ύπαρξη, παίρνοντας από το περιβάλλον την τροφή που του χρειάζονταν  για να επιβιώσει, δίχως να χρειάζεται να συσσωρεύσει κανενός είδους τροφή. Απεναντίας έκαιγαν το περίσσευμα τροφών σε οργιώδη γιορτές  που μαζεύονταν και ζευγάρωναν μια φόρα τα 3 χρόνια περίπου.  Αρσενικοθήλυκα καθώς ήταν  γεννούσαν όλα κάθε τρία χρόνια στο βαθμό που δεν διατάρασσαν τον φυτοζωικό κύκλο.  Ο θάνατος υπήρχε μόνο από τα βαθιά γερατειά και όχι από ασθένειες που γιατρεύονταν από φυτικά βοτάνια. 
Ναι υπήρχε ένας  πρωτόγονος  φιλοζωικός παράδεισος που τον διατάραξε για να μην πω τον διάλυσε ο πολιτισμός των ιπποτών της εργασίας.  Οι ιππότες φέρνοντας μαζί τους την κουλτούρα της εργασίας, εξόντωσαν σε μεγάλο βαθμό τα φυτοζωικά τερατάκια που ούτε από  πόλεμο ήξεραν, ούτε από εργασία, ούτε και από τις ασθένειες, όπως ο καρκίνος, που κουβάλησαν οι γήινοι ιππότες.
Βρεθήκαν αντιμέτωποι, δίχως να μπορούν να επικοινωνήσουν δυο πολιτισμοί.  Από την μια μεριά ένας φιλοζωικός πρωτόγονος πολιτισμός που δεν ήξερε καν  την λέξη εργασία. Και από την άλλη ένας γήινος ανθρώπινος πολιτισμός   που από την μια είχε απορρίψει την ιδέα να ζει δίχως εργασία, παρόλο που η εξουσία είχε μεταβιβαστεί στα ευφυή ρομπότ  και από την άλλη, αποίκισαν ένα  πλανήτη  που δεν ήξερε τι είναι εργασία, τι είναι ασθένεια, τι είναι γήινος εργασιακός πολιτισμός και τι είναι πόλεμος.  Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη, καθώς εργασία για τους ιππότες δεν σήμαινε τίποτε άλλο από την υποταγή της φύσης και την μετατροπή της σε αγαθά.  
Η σύγκρουση ήταν σχετικά  σύντομη περίπου δέκα γήινα χρόνια και έ γαμοκενταυρικά χρόνια και η κατάληξη αναπόφευκτη. Εκατοντάδες χιλιάδες  φυτοζωικά τερατάκια εξοντώθηκαν η πέθαναν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μερικές χιλιάδες κλείστηκαν σε φυτοζωικά πάρκα για να διασκεδάζουν μια μέρα της εβδομάδας που δεν εργάζονταν οι ιππότες. Λίγες εκατοντάδες από αυτά  δραπέτευσαν στην ζούγκλα που ακόμη οι γήινοι  ιππότες της εργασίας δεν είχαν αποικήσει και εκμεταλλευτεί. 

Μετά από 100 γήινα χρόνια  
Ο Γάμα του κενταύρου έχει μεταμορφωθεί ολοκληρωτικά. Ολόκληρος  ο πλανήτης ήταν ένα απέραντο εργοτάξιο όπου οι απόγονοι των γήινων ιπποτών δουλεύουν συλλογικά σε κολεκτίβες, παράγοντας  πλούτο που τον μοιράζονται σχεδόν ισόποσα όσοι εργάζονται. Με το περίσσευμα να συσσωρεύεται σε κοινές αποθήκες για να αντιμετωπίζουν τις κακές χρονιές σε παραγωγή και για να στείλουν φόρο υποτελείας στην Γη.
Με την  εξουσία να βρίσκεται στα συμβούλια των ιπποτών εργατών με ανώτατο όργανο το ανώτατο συμβούλιο των ηρώων της εργασίας που είχαν διακριθεί για την εργατικότητα τους.  Και με τους αρρώστους και ανίκανους για εργασία, καθώς και τους τεμπέληδες ή τους αντιφρονούντες  να αφήνονται στην μοναδική ζούγκλα που έχει μείνει ανέπαφη ακόμη.
Και ενώ θα μπορούσαν να αναπτύξουν τεχνολογίες που θα επέτρεπε να εργάζονται λιγότερο η μετατροπή της εργασίας σε ιδεολόγημα, σε φετίχ και σε θρησκεία, καθώς και το παρελθόν που έδωσε στην Γη την εξουσία στις μηχανές και τα ρομπότ, απαγορεύει  την Ιδέα να αναπτύξουν τεχνολογίες που θα μείωναν την εργασία. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να νικήσουν τις ασθένειες  που κουβάλησαν από την Γη και μάλιστα να μην επιχειρούν να γιατρέψουν τους βαριά αρρώστους και τους ανάπηρους, γιατί μειώνονται οι εργατοώρες. Εξορίζονταν όπως είπαμε πιο πάνω στην ζούγκλα για να πεθάνουν. Το αντιστάθμισμα σε ανθρώπινο υλικό γίνονται από την τεράστια  υπεργεννητικότητα με στόχο την αύξηση των εργατικών χεριών.
Ο ανάπηρος και η «νταουνίτσα»
Η ζούγκλα ήταν το άβατο για τους υγιείς και νομιμόφρονες  ιππότες της εργασίας. Ταυτόχρονα όμως ήταν ο παράδεισος για τον ελάχιστο πληθυσμό των φιλοζωικών τεράτων, των ανάπηρων, των  τεμπέληδων και των αντιφρονούντων. Μέσα στο άβατο της ζούγκλας είχε συμβεί το απρόσμενο.  Είχαν έρθει σε επικοινωνία τα φυτοζωικά τερατάκια, οι ανάπηροι, οι άρρωστοι που είχαν καταφέρει να επιβιώσουν, οι τεμπέληδες και οι αντιφρονούντες, με την βοήθεια κάποιων σοφών που τους ονόμασαν σούφι.
Ας δούμε τι είχε συμβεί: τριάντα γήινα χρόνια πριν ένας νεαρός ανάπηρος αφήνεται μέσα στην ζούγκλα, μετά από ένα εργατικό «ατύχημα», σε μια κολεκτίβα παραγωγής γάλακτος. Ένα αρκετά σκοτεινό εργατικό ατύχημα καθώς ο νεαρός εργαζόμενος αμφισβητούσε τους ρυθμούς παραγωγής, με τρόπο όμως που δεν το οδηγούσε να χαρακτηριστεί αντιφρονών.
Το εργατικό «ατύχημα» τους έλυσε τα χέρια κι ο νεαρός πρώην εργαζόμενος και νυν ανάπηρος αφέθηκε στην ζούγκλα. Εκεί περιπλανήθηκε μέρες, τρώγοντας αριστερά και δεξιά φρούτα, μέχρι που συνάντησε μια πρωτόγονη αποικία κάποιων δεκάδων αντιφρονούντων. Απόλυτα απομονωμένη από το ευρύ φυσικό και ζωικό περιβάλλον καθώς και από την κοινότητα των φιλοζωικών τεράτων.  Η απουσία μιας γλώσσας επικοινωνίας καθώς και η ιστορία της εξόντωσης των φιλοζωικών τεράτων έκανε την επικοινωνία αδύνατη.
Ο νεαρός ανάπηρος  με ευφυΐα και ανοιχτότατα πνεύματος κατανόησε πως δεν υπάρχουν ελπίδες επιβίωσης της ανθρώπινης αποικίας αν δεν δημιουργούνταν συνθήκες επικοινωνίας με τον κόσμο των φιλοζωικών τεράτων. Μόνο που δεν μπορούσε να ανακαλύψει τον τρόπο και την γλώσσα επικοινωνίας. Παρόλα αυτά περιπλανώμενος, επιχείρησε να προσεγγίσει αυτά τα πλάσματα και σε κάποιες στιγμές έπιασε τον εαυτό του να τα κατανοεί, να τα νιώθει και να τα διαβάζει. 
Κατανόησε πως έχει αναπτυγμένη μια διαισθητική ευφυΐα, πως η καρδιά και το πνεύμα του μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Ίσως η ανάγκη και η επιθυμία καθώς και η έλλειψη φόβου να άνοιξαν κόμβους μέσα στον εγκέφαλο του, που επέτρεπε την επικοινωνία. Επίσης κατανόησε πως και αυτά τα πλάσματα τον καταλαβαίνουν, μόνο που δεν τον εμπιστεύονταν, μάλλον τους φόβιζε η ικανότητα του να τους κατανοεί. 
Συχνά στις περιπλανήσεις του, έπαιρνε κοντά του μια γυναίκα με «πνευματική αναπηρία», μια γλυκιά  «νταουνίτσα» με την οποία είχε δημιουργήσει μια ερωτική σχέση που η πνευματική και συναισθηματική τους ένωση ήταν σε τέτοιο επίπεδο που δεν χρειάζονταν η σαρκική επαφή για να καλύψουν την επιθυμία τους για σαρκική ηδονή. Αυτό δεν σήμαινε πως δεν υπήρχε ή δεν είχε επιδιωχθεί η σαρκική επαφή. 
Η μεγαλύτερη ανακάλυψη του ήταν το γεγονός πως η «νταουνίτσα» όχι μόνο επικοινωνούσε με τα φυτοζωικά τέρατα, μα αυτά έδειχναν να την εμπιστεύονται περισσότερο από αυτόν.  Αυτό το κατάλαβε μια μέρα που χάθηκαν μέσα στην πυκνή ζούγκλα και η «νταουνίτσα» όχι μόνο ήρθε σε επικοινωνία με αυτά, αλλά τους βοήθησαν να επιστρέψουν στην βάση τους. 
Να λοιπόν που η «νταουνίτσα» του θα γίνονταν ο  δρόμος που θα έρχονταν σε επαφή οι δυο  πολιτισμοί για την κοινή τους επιβίωση.  Είχε να αντιμετωπίσει όμως δυο μεγάλα προβλήματα. 1) Την δυσπιστία των φιλοζωικών τεράτων προς την κοινότητα των ανθρώπων και 2) την άρνηση των ανθρώπων τόσο να έρθουν σε επαφή με τα πλάσματα, όσο και να εμπιστευτούν αυτή την αποστολή σε ένα πνευματικό ανάπηρο. Γενικότερα η πλειοψηφία των εξορισμένων δυσανασχετούσε τόσο με την σχέση του σωματικά ανάπηρου με την «νταουνίτσα», όσο και με την προσπάθεια τους να έρθουν σε επαφή με τον άλλο πολιτισμό. Σε κάποιες στιγμές εκδηλώθηκαν απόπειρες και τάσεις εξοστρακισμού τους. Αυτό που τους έσωσε ήταν το γεγονός  πως δεν ήθελαν να μοιάσουν με τους ιππότες της εργασίας.



η σέχτα των  σούφι[16] τεχνοφρικιών
Το αδιέξοδο έλυσε ένα απρόσμενο γεγονός: α) σε μια από τις πλέον μακρινές τους περιπλανήσεις βρήκαν ένα κουφάρι από ένα διαστημόπλοιο, ένα σκουριασμένο κουφάρι που το είχε καταπιεί η οργιώδης βλάστηση. Αφού μετά από μια κοπιώδη προσπάθεια μπήκαν μέσα στο εσωτερικό του διαστημόπλοιου, βρήκαν ένα usb και το άνοιξαν. Ο φασματικός υπολογιστής άνοιξε- τρομάζοντας τους- και τους εξιστόρησε το παρελθόν των φιλοζωικών πλασμάτων.
 Το 2045 μια γήινη σέχτα Σούφι τεχνοφρικιών ανακαλύπτει στα ταραγμένα Βαλκάνια, και πιο συγκεκριμένα στην Μπλόβντιβ (Φιλιππούπολη), μια πάλαια μυστική φόρμουλα, την φόρμουλα μπογκομίλ, του 10 αιώνα  μΧ. Μια φόρμουλα που ήθελε να κατασκευάσει ένα είδος αόρατου απελευθερωμένου ανθρώπου  που θα νίκαγε την κυριαρχία του Σαταναήλ ή σατανά.  Η φόρμουλα έμεινε κρυφή ακόμη και από την πλειοψηφία των εκλεκτών των  Βογόμιλων που από την μια μεριά δεν γνώριζαν την τεχνολογία να την εφαρμόσουν και από την άλλη φοβόντουσαν πως η φόρμουλα μπογκομίλ θα πέσει στα χέρια του Σαταναήλ και των οπαδών του. Έτσι η σέχτα της σέχτας της φόρμουλας μπογκομίλ την πέρασε από γενιά σε γενιά Βογόμιλων και από κει στην σέχτα της σέχτας των σούφι μπογκομίλ, εντός της κοινότητας των μπεκτασί.
 Από γενιά, σε γενιά, από αιώνα σε αιώνα, από χιλιετία σε χιλιετία έπεσε στα χέρια της σέχτας Σούφι τεχνοφρικιών. Που με την βοήθεια της νέας τεχνολογίας που συνδύαζε την βιοτεχνολογία, την πυρηνική σύντηξη και την κβαντική τεχνολογία των υπολογιστών, επιχείρησαν να εφαρμόσουν την φόρμουλα  μπογκομίλ.
Απέτυχαν να δημιουργήσουν το είδος  που θα νίκαγε τον σατανά.  Που στην δική τους εποχή ήταν ο κυρίαρχος τεχνοφασιστικός  μεσαίωνας  με 10 εταιρίες να έχουν αγοράσει και αποικίσει ολόκληρο το πλανήτη Γη, μετατρέποντας τους κατοίκους του πλανήτη σε δούλους τους, με τα ρομπότ να έχουν μετατραπεί σε στρατός κατοχής. Ήταν η τελευταία εκδοχή του ολοκληρωτικά- ολοκληρωτικού καπιταλισμού, με μια τεχνοφασιστική κυβέρνηση να έχει μετατρέψει τους κατοίκους της Γης, είτε σε σκλάβους, είτε σε άνεργους.
Απέτυχαν να δημιουργήσουν αυτό το είδος που φαντάζονταν οι αρχαίοι Βογόμιλοι, πέτυχαν όμως να δημιουργήσουν το υβριδικό φυτοζωικό είδος. Με την βοήθεια των  κβαντικών υπολογιστών, κατανόησαν πως αυτό το είδος που έπαιρνε τεράστιες σωματικές διαστάσεις και μπορούσε να περπατά, αν και μοιάζει με αναρριχητικό φυτό, είχε συναισθηματική διανοητική ικανότητα.
Επίσης και πάλι με την βοήθεια των κβαντικών υπολογιστών κατάφεραν να συνομιλήσουν με το συγκεκριμένο φυτοζωικό είδος, και να κατανοήσουν πως το συγκεκριμένο είδος που δημιούργησαν έχει τεράστιες αντιληπτικές και διαισθητικές ικανότητες που φτάνουν στο σημείο όχι μόνο να διαβάζουν το μυαλό τους, αλλά και να μαντεύουν το μέλλον.  Είχαν κάνει ένα θαύμα, είχαν προχωρήσει την αλυσίδα της εξέλιξης, με την δημιουργία του συγκεκριμένου υβριδικού είδους.  Που με τις ιδιότητες τους να διαβάζουν την σκέψη και το μέλλον θα ήταν πιο μπροστά από τους αντιπάλους τους, ανθρώπους ή ρομπότ.
Τα ίδια τα φυτοζωικά είδη αρνήθηκαν όμως να γίνουν όπλα στα χέρια των μελών της αίρεσης των σούφι τεχνοφρικιών. Διέβλεπαν στο μέλλον, μια εξέλιξη που δεν τους ικανοποιούσε. Απεναντίας «μιλούσαν» σχεδόν μυστηριακά για δυο ανάπηρους που θα έπρεπε να έρθουν σε επαφή μαζί τους. Κάτι που προκαλούσε σύγχυση και ερωτηματικά στους σούφι.  
Οι εξελίξεις πρόλαβαν την αίρεση των σούφι τεχνοφρικιών. Το 2048 ξεσπάει μια παγκόσμια λαϊκή επανάσταση με την συμμαχία ευφυών ρομπότ και μιας ομοσπονδίας των συνειδητοποιημένων παγκόσμιων εργατών, ανέργων διανοούμενων. Η πλειοψηφία της σέχτας των σούφι τεχνοφρικιών αναγνωρίζει πως ήρθε η ώρα να συμμετέχουν στο ανατρεπτικό, επαναστατικό παιχνίδι και να αφήσουν στην άκρη το πρότζεκτ, με το φυτοζωικό είδος. Μια ισχνή μειοψηφία, με μεταφυσικό, ιδεαλιστικό και μυστικιστικό τρόπο, ακολουθώντας την διαισθητική ικανότητα του φυτοζωικού είδους, διέβλεψε ένα εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των ευφυών ρομπότ και  των ανθρώπων.    
Η νέα επαναστατική ηγεσία ρομπότ και της  ομοσπονδίας των συνειδητοποιημένων παγκόσμιων εργατών, ανέργων διανοούμενων, αποφάσισε να εξορίσει με διαστημόπλοια τους αντιφρονούντες. Ανάμεσα στους εξόριστους ήταν και οι αντιδρώντες  σούφι που το φυτοζωικό είδος   φάνταζε παιγνιώδη  κοροϊδία  στα μάτια των επαναστατικών δυνάμεων, αλλά και στους σούφι που στήριξαν την επανάσταση. Με τους εξόριστους σούφι να καταφέρνουν να υποκλέψουν την φόρμουλα μπογκομίλ, για να μην πέσει στα χέρια των δυνάμεων του Σαταναήλ. 
Ο ανάπηρος και το «νταουνάκι» του έβλεπαν με δέος το παρελθόν των φιλοζωικών τεράτων, όταν στην φασματική οθόνη εμφανίστηκε η εικόνα παππού, ντυμένου στα άσπρα. Τρόμαξαν, και πήγαν να φύγουν. Τους είπε να μην φύγουν, τους είπε πως είναι ο τελευταίος  της χαμένης σέχτας των σούφι  τεχνοφρικιών, πως αυτοί οι δυο είναι οι ανάπηροι για τα οποία «μιλούσαν» τα φυτοζωικά πλάσματα. Και πως αυτοί οι δυο είναι οι συνεχιστές της σέχτας των σούφι των φυτοζωικών πλασμάτων.   Εξαφανίστηκε, όπως εμφανίστηκε και  στην θέση του έμεινε ένας αρχαίος πάπυρος, και γύρω τους εκατοντάδες φυτοζωικά τέρατα που επικοινωνούσαν μαζί τους.  
Η κοινότητα των ανθρώπων/φυτοζωικών τεράτων και των ιπποτών
Η αποκάλυψη του γήινου παρελθόντος των φυτοζωικών τεράτων, η συναισθηματικά και διαισθητικά σοφή καθοδήγηση του ανάπηρου και της «νταουνίτσας» έφερε κοντά τα δυο είδη και τους δυο πολιτισμούς που είχαν κοινό παρελθόν και σίγουρα κοινό μέλλον.  
Δημιουργώντας μια  κοινότητα με βάση το παιχνίδι, τη σχόλη, το κυνήγι, μια αναρχική πρωτόγονη κοινότητα που υποδέχονταν τους άρρωστους, τους ανάπηρους και τους κυνηγημένους από την κοινωνία των ιπποτών της εργασίας, δίχως όμως να μπαίνουν σε μια συγκρουσιακή κατάσταση μαζί τους.
Η διαίσθηση του φυτοζωικού είδους και των νεοσούφι που ξεπήδησαν μέσα από τα πιο ευαίσθητα πνεύματα των κατατρεγμένων και των ανάπηρων τους έλεγε πως δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε από τους ιππότες και πως ο κίνδυνος και η σωτήρια θα έρθουν από έξω. 
 Έχουν περάσει 120 γήινα χρόνια από την μέρα που πάτησαν το πόδι τους στο Γάμα του Κενταύρου οι εξόριστοι ιππότες της εργασίας και 90 χρόνια από την δημιουργία στην ζούγκλα μιας κοινότητας κατατρεγμένων, τεμπέληδων, αντιφρονούντων και ανάπηρων που συμβιώνουν αρμονικά με τον πολιτισμό των φυτοζωικών τεράτων, σε αντίθεση μα όχι σύγκρουση με τους ιππότες της εργασίας.
Στην σουπερ εργασιακή κοινωνία των ιπποτών όλο και πιο πολύ τα πράγματα δείχνουν να έχουν περιέλθει σε ένα τέλμα,  με τον τεράστιο πλέον πλούτο να μην μπορεί να αξιοποιηθεί άλλο και με τους εργασιομανείς κατοίκους να έχουν κουραστεί. Ήταν φανερό πως η θρησκεία της εργασίας δεν καθοδηγούσε όπως τα πριν τις επιθυμίες τους και όλο και πιο πολύ αντιδρούσαν και όλο και πιο πολύ εξορίζονταν στην ζούγκλα στην πρωτόγονη κοινότητα. Εκεί παρουσιάζονταν τα αντίθετα προβλήματα, η αύξηση των εξόριστων επιβάρυνε το φυσικό και ζωικό πλούτο και την συνοχή της κοινότητας, καθώς αυξάνονταν ο διαφορετικές οπτικές που συχνά έρχονταν σε σύγκρουση με τους νεοσούφι  και το  πολιτισμό των φυτοζωικών τεράτων.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η σύγκρουση εσωτερικά των δυο κοινωνιών αλλά και ανάμεσα τους ήταν αναπόφευκτη και την παρτίδα την έσωσε η απόφαση της αυτοκρατορίας των ευφυϊών ρομπότ της Γης να αποικίσουν περαιτέρω το Γάμα του Κενταύρου, με μισθωτούς ανέργους. 
Ο εξωτερικός κίνδυνος έφερε κοντά τους τρεις πολιτισμούς. Τον πολιτισμό των ιπποτών της ζωντανής εργασίας, των εξόριστων ανάπηρων, κατατρεγμένων, αντιφρονούντων καθώς και τον πολιτισμό των φυτοζωικών τεράτων. Αποφάσισαν να αμυνθούν μαζί και να ανοίξουν μια συζήτηση για το πώς μπορούν να συνυπάρξουν με καλύτερους όρους, με πρώτη ενέργεια την απελευθέρωση των πλασμάτων που ήταν στα περιφραγμένα πάρκα.
Ο πόλεμος ήταν σκληρός μα η υπεροπλία των γήινων δυνάμεων δεν φάνηκε ικανή να νικήσει την αποφασιστικότητα των κατοίκων του Γάμα του Κενταύρου, που χρησιμοποιώντας  την διαισθητική ευφυΐα και ικανότητα των φυτοζωικών τεράτων προλάβαιναν τις κινήσεις των γήινων στρατευμάτων.  
Το κουδούνι κτυπάει και ο δάσκαλος τελειώνει το μάθημα στο δημοτικό σχολείο της συνομοσπονδίας των ιπποτών της εργασίας, των ελεύθερων, ανάπηρων και αποκλήρων της ζούγκλας  και της νεοσούφικης κοινότητας στο Γάμα του κενταύρου.  Μια ομοσπονδία που δημιουργήθηκε μετά την νίκη των δυνάμεων των αποικών στο Γάμα του Κενταύρου επί της Γήινης Αυτοκρατορίας.   Κλείνοντας την πόρτα, επάνω από το τραπέζι υπάρχει η φωτογραφία του ανάπηρου και της «νταουνίτσας» που θεωρηθήκαν ως οι ιδρυτές της ομοσπονδίας.
Μπαίνοντας στο τραμ ακούει στις ειδήσεις  πως στην Γη ενωμένες επαναστατικές δυνάμεις ευφυϊών ρομπότ και μισθωτών εργαζόμενων  ανέτρεψαν την κυβέρνηση των ευφυϊών ρομπότ, με την βοήθεια που τους πρόσφεραν πράκτορες των φυτοζωικών τεράτων. Η εκδίκηση της ιστορίας, όπως και κάθε εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.                     








6) Θα γίνεις Άνδρας[17]
Θυμάμαι ήταν ακόμη νύκτα όταν με άρπαξαν από το σπίτι. Μου έδεσαν τα μάτια, με χάιδεψαν απαλά στο σβέρκο και μου είπαν ήρθε η ώρα να μάθεις την αλήθεια. Αναρωτιόμουν;; Μα  πως είναι δυνατόν να μάθεις την αλήθεια με τα μάτια κλειστά;;  Δεν τους ρώτησα ποτέ, φοβήθηκα, δεν τους είδα ποτέ στο πρόσωπο. Τους ένιωσα όμως, τους δοκίμασα, με έκαναν άνδρα, τιμημένο πατριώτη.
Η διαδρομή κράτησε αρκετή ώρα, μέσα σε δρόμους που φωνές, δεκάδες φωνές, έμπλεκαν με κόρνες και τους σπαστικούς μονότονους ήχους από τα υπερηχητικά. Με τους συνοδούς να με χαϊδεύουν στα απόκρυφα μέρη και συνεχώς να μου ψιθυρίζουν πως δεν πρέπει να φοβάμαι, πως έφτασε η ώρα να γίνω άνδρας, όπως όλοι πριν από σένα και όπως θα γίνουν όλοι μετά. Κανείς δεν γλυτώνει από το ιερό και άγιο αυτό καθήκον, να γίνει άνδρας, να γίνει πατριώτης!!!!!
Κάποια στιγμή, ώρες μετά, φτάσαμε σε ένα ήσυχο και σχετικά κρύο μέρος και με οδήγησαν από το υπερηχητικό σε ένα υπερβολικά ζεστό χώρο, κρατώντας με από τα χέρια. Εκεί με άφησαν αρκετή ώρα, δεν μπορώ να καταλάβω πόση ώρα,  γυμνός, δεμένος πισθάγκωνα  και με κλεισμένα τα μάτια.
Κάποια στιγμή, δεν θυμάμαι πόση ώρα μετά, κάποιοι μπαίνουν στο χώρο και μου βγάζουν την κουκούλα από τα μάτια. Είδα επιτέλους το χώρο. Έμοιαζε με παιδικό δωμάτιο με ωραία ανοικτά χρώματα, παιχνίδια και ένα διπλό κρεβάτι. Οι τύποι που μου απελευθέρωσαν τα μάτια φορούσαν προσωπίδες, αποκριάτικες προσωπίδες, ήταν γυμνοί, όπως τους γέννησε η μάνα τους ή η μήτρα των γενετικά βελτιωμένων ρομπότ.
Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω αν ήταν άνθρωποι ή ρομποτικά υβρίδια ανθρώπων. Ο ψηλότερος που φορούσε μια προσωπίδα μιας γυναικείας προσωπικότητας του 20ου αιώνα, της μητέρας Τερέζας, με ένα αυστηρό πατρικό στιλ μου απηύθυνε το λόγο: Η οικογένεια σου με ένα ασυνεπή και ανώριμο τρόπο αρνούνταν να σε κάνει άντρα. Δηλαδή να σε μετατρέψει σε ένα παραγωγικό εργαλείο στα χέρια της κοινότητας και της πατρίδας. Σε ένα εργαλείο που θα σε κάνει περήφανο να είσαι μέλος της, να την υπηρετείς με πίστη, τιμή και αφοσίωση.  Έτσι οι φρουροί της κοινότητας αποφάσισαν να σε κάνουν άντρα, παρά την θέληση της οικογενείας σου. Την οικογένεια σου δεν θα την δεις για τα επόμενα 10 χρόνια. Παράλληλα σε ενημερώνουμε πως είσαι από τους τυχερούς, θα γίνεις άνδρας και όχι μια  μήτρα που θα παράγει γενετικά βελτιωμένα ρομπότ.
Τώρα μπορείς να ξαπλώσεις μπρούμυτα και να αφεθείς στις απολαύσεις των φρουρών. Δεν θα πονέσεις, έχουμε τεράστια εμπειρία και επαγγελματική ευσυνειδησία. Ξάπλωσα, δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς  και δεν θυμάμαι πότε τέλειωσε το απολαυστικό μαρτύριο μου.
 Ναι έγινα άντρας, ναι έγινα ένα παραγωγικό εργαλείο στα χέρια της κοινότητας, στα χέρια της πατρίδας. Μιας κοινότητας ανδρών που είχαν στείλει στην πλανητική  εξορία τις πολλαπλάσιες  γυναίκες και είχαν μετατραπεί σε ανδρογύναικοι. Και που σίγουρα μετά από δεκαετίες θα μετατρέπονταν όλοι σε ρομποτάνθρωποι…
Ξύπνησα με τρόμο, τι διαολεμένο όνειρο είδα πάλι. Η γενετικά βελτιωμένη σάιμπορκ κοιμόνταν πλάι μου.. Την είχα κερδίσει επάξια ,μετά από ένα χρόνο συνεχούς εργασίας, με ελάχιστα ρεπό και ώρες ξεκούρασης… Ένας ήρωας της πατρίδας, ένας ήρωας της κοινότητας, ένας τιμημένος ηρωικός μαλάκας που γαμεί μια γενετικά τροποποιημένη ρεπλίκα, χα, χα!!!!!   Κτυπάει το κουδούνι της πόρτας, τρομάζω , αλλά από μέσα μου λέω βλακείες..Ήρθαν να με πάρουν για την δουλειά…. Ανοίγω και προτού προλάβω να αντιδράσω με ρίχνουν κάτω και μου κλείνουν τα μάτια….., ψιψιρίζοντας μου στο αυτί…, σκέπτεσαι πολύ και αυτό είναι άσχημο, ήρθε η ώρα να μετατραπείς σε μήτρα!!!!! 
Το κουδούνι κτυπάει διαολεμένα, η όμορφη γυναίκα μου δίπλα μου με σκουντάει..ξύπνα ήρθε η ώρα για εργασία… Ξυπνάω, ντύνομαι σιωπηλός, πάω για εργασία και χαρά..και αλίμονο αν δεν είναι χαρά και ευτυχία η εργασία, διαφορετικά με περιμένει το μαρτύριο να ξαναγίνω άνδρας ή το χειρότερο μήτρα.
Έρχονται οι νοσοκόμοι  και με παίρνουν για την καθημερινή μου θεραπεία στο πειραματικό ψυχιατρείο με την χορήγηση κβαντικών ιόντων  πυρηνικού νατρίου. Κοντά δέκα χρόνια με ταλανίζουν πολύ περίεργες ιδέες στο κεφάλι μου,  ύστερα από ένα εργατικό ατύχημα στο εργοστάσιο που εργαζόμουν. Και η οικογένεια μου αποφάσισε να με στείλει σε ανοιχτή πειραματική νοσηλεία, με αντάλλαγμα ένα σεβαστό χρηματικό ποσό που τους επιτρέπει να ζει και ας είμαι εγώ «νεκρός».


[1] Σε μια πρώτη εκδοχή του το συγκεκριμένο αφήγημα βρίσκεται στο  http://argiros.net/?p=5161

[2] Σε μια πρώτη εκδοχή του το συγκεκριμένο αφήγημα βρίσκεται στο http://argiros.net/?p=5720

[3] Ο Ισμαηλιτισμός είναι μια αίρεση του Σιιτισμού: διαβάστε σχετικά http://www.ygeiaonline.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=24419:ismahlites, http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=127950


[8] Σε μια πρώτη εκδοχή του το συγκεκριμένο αφήγημα βρίσκεται στο  http://argiros.net/?p=5265
[9] Σχετικά με τους  cyborg: http://en.wikipedia.org/wiki/Cyborg

[13] Σε μια πρώτη εκδοχή του το συγκεκριμένο αφήγημα βρίσκεται στο  http://argiros.net/?p=5657

[14] Σε μια πρώτη εκδοχή του το συγκεκριμένο αφήγημα βρίσκεται στο http://argiros.net/?p=5705
[17] Σε μια πρώτη εκδοχή του το συγκεκριμένο αφήγημα βρίσκεται στο  http://argiros.net/?p=5567

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις